بسم الله الرحمن الرحیم

روحش از جهانی دیگر بر این جهان آگاهی یافته و آن چه را باید در خود حمل نماید در این جهان آشکار ساخت، رسالت خود را به دیده گاه جهانیان نمایاند تا بتوانند  ذره ای از آن چه را در عهدی دیرین با خدایش بسته بود بنگرد و بدانند چگونه وفاداری و عشق ورزی را می شود آموخت و آموخته ها را نظاره در هستی نمود.

او خود را آماده ساخته بود تا بتواند ماموریت الهی اش را به بهترین وجهی اجرا نماید و قربانی های  بسیاری را برای خدا و بخاطر عشق ایثار به  پای معشوق ازلی نثار کرد.

گفته ها و ناگفته های زیبا را برای لحظه ای از خاطر دور نمی ساخت. هنرمندانه راز و رمز عشق بازی با خدایش را اجرا و عاشقانه زیستن در حضورخداوند در تصویری عظیم و زیبا در جهان به جای گذاشت و عصاره عشق خدا را در روح و  جانش هموار با خود حمل می نمود.

او عزیزترین کسانش را به خدایش تقدیم نمود و زمان در حال خود به زمان حال به جای گذاشت تا عاشقان خدا قدر زمان حال را دریابند و راه او را که راه عشق و ایثار است بپیمایند .

این چنین  انسانی که آنسان بود شعر زیبای هستی را که عاشقانه زیستن در حضور خداوند و عاشقانه فنا شدن در معشوق حقیقی می باشد، به جهانیان آموخت.

لحظه ای در هستی عشق و عاشق و معشوق یکی شدند و این راز در جهان ماندگار شد.

او کسی جز حسین(ع) شهید راه عشق خدا نبود. او عصاره عشق خدا را به زیبا ترین صورت در هستی به تصویر کشید و از خود به جای  گذارد.

راهش بر عاشقان خدا مبارک باد.

توسط: نورسا