بخوانيد

خدا را بخوانید. بخوانید با زبان، با ذهن و قلب‌تان و آنگاه بشنوید آن را از زبان روح‌تان. هنگام خواندن آگاه باشید كه چه كسی را می‌خوانید؟ به یاد داشته باشید كه در حضور كه هستید؟

خدا را حدّاقل آن‌گونه بخوانید كه انسانی بیدار، باعظمت، بینا، شنوا، و ناطق را می‌خوانید. بسیاری از مردم به گونه‌ی خدا را می‌خوانند كه انگار مرده‌ای را می‌خوانند. به گونه‌ای با خداوند سخن می‌گویند كه انگار فردی كه وجودش خیالی است، یا در دوردست‌ها سكونت دارد. در حالی كه خداوند زنده و حاضر از خودت به تو نزدیك‌تر است. او هستی توست...

خدا را طوری بخوانید كه انتظار پاسخ‌اش را داشته باشید و خداوند، خواننده‌ی خود را حتی پیش از خوانده‌شدن پاسخ می‌دهد. اما از راه‌های خودش و با روش‌های خودش، نه صرفاً آنطور كه شما تصور می‌كنید. او با علایم و تغییرات، با القایات، با احساسات و اندیشه‌ها، بخشش‌ها و گرفتن‌ها (و...) پاسخ می‌دهد...

به هنگام خواندن پروردگار، آگاه باشید كه خداوند از شما جدا نیست. و برای یگانگی و اتصال ذاتی عمیقاً مراقبه كنید كه راه‌گشاست...

با خنده و گریه، در خواب و بیداری، در سختی و راحتی (...) و حتی با آهنگ و آواز خدا را بخوانید.

بگذارید خداوند زمزمه و زمینه‌ی كلام و نگاه شما باشد.

با وجد و سرور و شور و شوق او را بخوانید. كه خداوند سرور و شادی را دوست می‌دارد.

در امورات و فعّالیت‌ها، در مسایل و مشكلات و در فشارها و گرفتاری‌ها، او را بخوانید.

با ایمان و اعتماد او را بخوانید و همه چیز را به او بسپارید. بدانید كه بدون شك پاسختان را می‌دهد. لیكن آنطور كه خود می‌داند و به شكلی كه شعور بی‌كران و قدرت نامحدودش ایجاب می‌كند.

اگر تشخیص ندادید، اگر ندیدید، و اگر نشنیدید، نگویید كه نیست. زیرا این شمایید كه نمی‌بینید و نمی‌شنوید. بسیاری دیده و می‌بینند. شنیده و می‌شنوند. پس عجولانه قضاوت نكنید.

اكنون نیز صداها و موجودات بی‌شماری وجود دارند كه ظاهراً نه دیده می‌شوند و نه شنیده، اما آیا این دلیل بر آن است كه نیستند؟...

خداوند را به گونه‌ای بخوانید كه فرزندی پدر و مادر خود را، عاشقی معشوق و محبوب خود را، و بنده‌ای خالق و پروردگار خویش را می‌خواند.

خدا را با عشق و حرارت بخوانید. با امید و انتظار.

خدا را در وجود خود، و در وجود دیگران، در طبیعت، در آسمان و در زمین بخوانید و صدایش بزنید. در وجود هر آنچه می‌بینید و نمی‌بینید خدا را صدا بزنید و او را بخوانید. تا در وجود همه چیز و همه كس خود را آنطور كه خود می‌داند، آشكار سازد.

خدا را آن‌گونه بخوانید كه روح خود را. با هر دم و بازدمی ‌و با هر نفسی خدا را بخوانید، كه هر نفس، خود نام خداوند است...

بازگشت

Share