مقاله : اعجاز نام‌هاي خداوند

انسان از گذشته‌هاي دور شاهد رويدادها و اتفاقات شگفت‌انگيزي بوده است كه شايد در اين عصر دور از ذهن، و باور آن براي عده‌اي مشكل باشد. به هر حال واقعيتي كه هيچ جاي شك و ترديدي ندارد معجزات و كراماتي است كه توسط پيامبران و اولياء خدا در ارتباط با خداوند و به اذن او انجام گرفته‌اند، چنان‌چه شواهد تاريخي در متون مقدس بيان كننده‌ي اين امر است.

در اين ميان اتفاقات خارق‌العاده‌اي كه توسط قدرت نام‌هاي خدا به تحقق رسيده، از اهميت و توجه خاصي برخورداراند. از جمله‌ي اين معجزات، حركت کشتي نوح(ع) هنگام طوفان و از حركت ايستادن آن بعد از پايان طوفان، به بركت نام خدا، و نيز خاموش شدن آتش بر حضرت ابراهيم(ع) به مدد نام خداوند است.

از نمونه‌هاي ديگر، معجزات حضرت عيسي(ع) است. از جمله شفاي بيماران، خارج کردن ارواح ناپاک از بدن، شفاي کور مادر زاد و زنده کردن مردگان كه در قرآن نيز به آنها اشاره شده است.

چنانچه داستاني از اين معجزات درباره‌ي شخصي به نام ايلعازر است. زماني كه به حضرت مسيح(ع) خبر بيماري ايلعازر را دادند، او در جواب گفت كه اين بيماري موجب مرگ ايلعازر نمي شود بلکه باعث بزرگي و جلال خداوند خواهد گشت. اما وقتي به شهر و محل زندگي ايلعازر رسيد از مرگ او چهار روز مي‌گذشت، با اين حال به مقبره‌ي او رفت و دستور داد سنگ را کنار بزنند و به خواهر ايلعازر گفت که اگر ايمان بياوري، کارهايي عجيب از خداوند مي‌بيني. بعد از آن سنگ را کنار زدند. و سپس حضرت مسيح(ع) با بانگ بلند ندا داد " ايلعازر، بيرون بيا "، و ايلعازر پيچيده در کفن بيرون آمد.⁽¹⁾

اين که با ذکر نام خدا بسياري از کارها به تحقق خواهد رسيد حقيقتي غير قابل انکار است. چنانچه مي‌گويند دعاي عيسي(ع) در احياء اموات، يا حي و يا قيوم بوده است. همچنين حضرت نوح(ع) از بركت ذكر الحفيظ از طوفان رها شد. و ابراهيم(ع) به بركت الوكيل از آتش نجات يافت.⁽²⁾

روشن است كه چرا خداوند تأكيد به ذكر و تسبيح اسماء خود دارد.⁽³⁾ چنانچه در دين اسلام گفتن بسم الله مستحب مي‌باشد و بهتر است كه شروع هر كاري با نام خدا صورت گيرد، و بر سر هر نوشته و گفتاري قرار داشته باشد. همچنين بسيار خوب است كه قبل از خوردن غذا نام خدا را بر زبان آوريم. قرآن تأكيد بر خواندن نام خدا قبل از ذبح هر حيواني دارد، يعني براي ذبح و نيز خوردن گوشت حيوانات لازم است كه نام مقدس خداوند خوانده شود تا آن را پاك ‌گرداند.

بنابراين هر كسي كه از ارزش نام‌هاي خدا با خبر باشد مي‌داند اسماء الهي مانند ذات پروردگار  پاك و مقدس، و منشأ قدرت و بركات فراواني هستند.

ولي آيا اين نيروي خارق العاده در بسم الله را هر فردي مي‌تواند در اختيار داشته باشد؟ و يا فكر مي‌كنيد كه تنها افرادي خاص شايستگي آن را خواهند داشت؟ واضح است كه هر چه بيشتر به درک حقيقت اسماء پروردگار پي ببريم و نسبت به آن شناخت بيشتري پيدا كنيم، بهره‌ي بيشتري نيز از آنها خواهيم برد.

به همين دليل براي چنين دريافتي مي‌توانيم از بهترين شيوه كه همان تكرار نام‌هاي خداوند است پيروي كنيم. زيرا سير دريافت اسما‌ء الهي توسط انسان، در سه مرحله صورت مي‌گيرد. نخست به مدد ذكرهايي كه با ما هماهنگي بيشتري دارند. زيرا خداوند داراي نام هاي بي‌شماري است و هر کدام داراي انرژي و ارتعاشي متفاوت است. بنابراين بهتر است ذکري را انتخاب کنيم که بيشتر به آن گرايش داريم و با هر تکرار آن تجربه‌ي  نزديکي با پروردگار را بيشتر درک مي‌کنيم. اما اين بدان معنا نيست که از نام هاي ديگر غفلت کنيم. زيرا زماني که سير عمومي اسماء الهي در انسان طي شود به گونه‌اي به اسم خاص دست مي‌يابد، که دومين مرحله از سير‌ دريافت نام‌هاي خداوند است. به همين دليل براي رسيدن به اين مرحله بهتر است از نام‌هاي ديگر خداوند غافل نشويم و زماني که به تکرار ذکر  مي‌پردازيم، به تناسب از نام‌هاي ديگر نيز بهره ببريم. مي‌گويند پروردگار براي ذکر حدي قائل نشده است. در قرآن كريم  مي خوانيم که:

"اي کساني که ايمان آورده ايد، خدا را فراوان ياد کنيد. و هر بامداد و شبانگاه تسبيحش گوييد."⁽⁴⁾

بنابراين بهترين زمان ذکر و ياد خداوند در هر لحظه است. يعني هر وقت مشغول به انجام هر کاري که هستيم آن را با نام خدا همراه کنيم. اما غير از آن مي‌توانيم در طول شبانه روز در زمان هايي ثابت مثلاً در صبح و غروب نيز اسماء را بخوانيم. در عرفان شرق از اين روش به عنوان مراقبه و مديتيشن استفاده مي‌کنند. اما مرحله‌ي ديگر، دست يافتن به اسم خاص است که آن هم معمولاً از درون به فرد القاء، و يا در بعضي آيين‌‌ها توسط استاد معنوي به شاگرد، و در عرفان اسلامي توسط مرشد يا قطب به مريد خود داده مي‌شود،اين اسم تنها مخصوص خود آن فرد است. ولي تكرار ذکرهاي عمومي براي همگان مفيد، و در مواردي ممکن است به تعداد خاصي تکرار شود.

بعد از سير عمومي و سير خاص، سومين مرحله تعليم اسم اعظم است که مادر همه‌ي اسماء الهي است. از طريق آن مي‌توان ارتباط و وصل به حق تعالي را تجربه کرد.⁽⁵⁾

اسم اعظم خداوند همان اسمي است كه هر دعايي با آن مستجاب مي‌شود و هر كس آن را بداند قادر به انجام دادن كارهاي شگفتي است. نحوه‌ي شناختن و يافتن آن هميشه مورد توجه و جستجو بوده است. اما مسلم است كه در هر عصر و دوره افرادي بوده‌اند كه اسم اعظم خداوند در آنها تجلي پيدا كرده است. شواهد بسياري نيز در اين‌باره وجود دارد. چنانچه حضرت علي(ع) نمونه‌ي بارز آن هستند. ولي آيا فكر مي‌كنيد دانستن اسم اعظم خداوند به تنهايي كافي است؟ و يا براي دريافت آثار و نتايج حاصل از آن به مؤلفه‌هاي ديگري نيز نياز است؟

1- يوحنا 11 : 24 - 27 از ترجمه هزاره‌ي نو.  سايت: www.earthharvest.or

2- اسم اعظم، مولف محمد حسن نعيمي، ناشر نسل نوانديش، زمستان1378

3- رجوع شود به آيات،  واقعه: 74، الرحمن: 78، اعلي: 1

4- احزاب: 41 و42

5- برداشت از كتاب جریان هدایت الهی

                                                                                                                  درنا

بازگشت

Share