
اعتیاد، تابویی که باید از آن دور ماند
وقتی صحبت از "اعتیاد" میشود به واژهای بس ناجور در فکرمان برخورد میکنیم که با ما اصلاً جور درنميآيد. تابویی بس ترسناک که در واقع هم باید از آن ترسید و دور ماند. امّا ببينيم اصولاً اعتياد يعني چه؟
آیا شما هم مانند بسیاری از مردم تا صحبت از اعتیاد میشود، خودتان را عاری از هرگونه اعتیاد میدانید؟ و هر کسی که به مادهی خاصّی معتاد شده باشد را با کمی تخفیف، مستحقّ مرگ و نابودی میدانید؟!! راستی باورتان از اعتیاد و یک فرد معتاد چیست؟ آیا تا بهحال ردّ پای آن را در خودتان دنبال کردهاید؟!!!
بلی، بر خلاف برداشتهایی که اكثر اشخاص نسبت به معنی اعتیاد دارند، و آن را تنها به استفاده کردن از مواد مخدر محدود میکنند، بايد دانست كه نمیتوان آن را تنها در همين سنخ از عادت کردنیها جست و جو کرد، بلکه بايد آن را در انواع ديگر اعمال و رفتارهاي عادت شدهی زشت، بهخصوص در زیاده خواهیها و تجاوز کاریها نیز دنبال کرد. به این ترتيب معتاد فقط به كسی كه به مواد مخدر گرفتار است گفته نمیشود، بلكه بايد آنرا به هر کسی که در هر کاری زیاده روی کند و خودخواهانه از حدود خودش خارج شود و یا بهتر بگوییم، پایش را از گلیم خودش بیشتر دراز نماید و به حقوق دیگری يا دیگران تجاوز نماید نیز اطلاق نمود.
کسی که به خشونت و بدگویی، دروغ گفتن، غیبت کردن، برهم زدن نظام زندگی دیگران، تفرقه و جدایی و نفاق و . . . عمل میکند، فردی معتاد است. کسی که دائم در حال حرف زدنهای بیاساس است و وعده و قول دادن و قسم خوردن، فردی است معتاد. کسی که در پی ِ برهم زدن روابط دوستانهی بین یک خانواده و یا مجموعه عمل مینماید نیز شخصی معتاد است. اگر اعتیاد به مواد مخدر تنها میتواند به خودِ وی و جسماَش صدمه زده و آسیب برساند، این اعتیادها میتواند به بسیاری از افراد و مجموعهها چنان ضرر و خسارتهایی وارد کند که صدمهی آن بسیار ویرانگرتر و مخربتر از آسیبی باشد که فرد به خودش وارد میسازد و این دردیست که از بیماریش بعضاً غافل ماندهایم و اطرافیان و دوستانمان را دانسته و یا ندانسته به آن رنجور نمودهایم و عذاب شان دادهایم و چه بسا آتش آن، دامن خودمان را نیز گرفته است..
پس چه خوب است که به خودمان بازگردیم و خود را مشاهده كنيم و تا دیرتر نشده، خود را محک بزنیم و عیارمان را با خودسازی و اصلاح، تغییر دهیم و آن را ارتقاء بخشیم.
پروشا - شينا
بازگشت
Share
|