... گوش فرا دهید زیرا سخنان او مرهم دردهای شماست. کلام او بینا می‏کند نابینایان را، نوا می‏دهد بینوایان را و شنوا می‏کند ناشنوایان را. کلام او زنده می‏کند قلب‏های مرده را، بیدار می‏کند روح‏های خفته را، باز می‏کند درهای بسته را و شاد می‏کند جان‏های خسته را. گوش فرا دهید هم ‏اینک شادی و رستگاری به سوی شما می‏آید، مگریزید، این گمشده­ی‏ شماست، خود به سوی شما می‏آید، افسوس که نمی‏بینید. بشنوید زیرا با شنیدن کلام او آرامش حقیقی از آن شما خواهد بود.

این کلام حقیقت است، این کلام نور است، این کلامی است که از ورای آسمان‏ها می‏آید، آن کلام روح شماست امّا از آن غافلید. بس کنید، مبادا بعد از این جز به کلام آسمان گوش بسپارید، این آخرین فرصت است، آخرین حجّت است و آخرین تذکّر... بشتابید به سوی آزادی، روح‌تان را از این قفس تنگ و تاریکِ نفس هوسباز، آزاد کنید.

بشنوید تا نفس تاریکتان روشن شود، بشنوید تا از نور فروزان شوید، بشنوید او را تا شادی ابدی دمسازتان باشد، بشنوید حقیقت را زیرا درد شما درد اوست، اندوه شما اندوه اوست، آیا نمی‏بینید که مهر او بر شما بی‏حدّ است، پس آگاه باشید که کلام او شفای شماست... 

جز امروز روز دیگری برای شما نخواهد بود، اگر ناشنیده بمانید. پس امروز را و اینک را از دست ندهید که هرگز باز نمی‏گردد. ای مردگان زنده‏نما، گوش فرا دهید، گوش فرا دهید. گوش‏هایتان بیش از این طاقت ندارد. صدای معشوق را می‏طلبد، اگر امروز نشنیدید، ناشنیده می‏مانید و بدا به حال ناشنیدگان، بدا به حال ناشنیدگان، بدا به حال ناشنیدگان. قلب‌تان را بگشایید و بشنوید، بشنوید آنچه را که درمان شماست. رها کنید آنچه که رهاکردنی است، آنچه فناشدنی است، آنچه از پرواز محروم‌تان کرده، رهایش کنید... 

از کتاب جریان هدایت الهی