زندگي متعالي در شعور متعاليست

 

همه چيز از شعور ساخته شده و تغيير آن به تغيير شعور وابسته است. و اين اصل بر زندگي و سرنوشت انسان نيز حاكم است. زندگي انسان، انعكاس آگاهي اوست و با تغيير آگاهي، تغيير تجارب و وقايع و جريان زندگي امكان‌پذير است. تا درون انسان دگرگون نشود، تحول بيرون رخ نمي‏دهد. بنابراين تنها راه انسان، شناخت است و شناختن، بالاترين و اصيل‏ترين تلاشي است كه انسان براي تغيير شرايط مي‏تواند اعمال كند، اما شناختي كامل است كه دروني و بيروني باشد و به برقراري ارتباط عميق و ايجاد همذاتي با موضوع شناخت منجر شود. چنين شناختي از همه سو مي‏آيد و از همه سو مي‏تابد. اين شناخت به حس و فكر و روح است و تماماً عمل است و خالي از ابهام. هم قلب در آنست هم ذهن بنابراين پر از نور است...

همه‌ي بدي‌ها از نادانيست و همه‌ي رنج‏ها و بيماري‏ها از اوهام است پس براي پايان دادن به بدي‌ها و رنج‏ها و بيماري‏ها بايد به جهل و توهم پايان داد. براي از ميان برداشتن تاريكي، يك راه و فقط يك راه وجود دارد و آن آمدن نور است و معرفت همان نور است. آسمان و زمين از همين شعور، از همين نور ساخته شده و اين، تار و پود هستي است و انسان از امكان تصرف در اين نور و به‌كارگيري و جهت‏دهي به آن برخوردار گشته است. براي تغيير اوضاع و ايجاد شرايط جديد عملاً راهي به‌جز تغيير شناخت و نتيجتاً تغيير شعور وجود ندارد و هيچ تغيير واقعي بدون تغيير آگاهي امكان‏پذير نيست. براي دگرگوني در زندگي فردي و اجتماعي انسان نيز جز اين راهي نيست كه آگاهي و انديشه‏هاي او تغيير كند. در واقع انسان نقاش زندگي خويش است و قلم اين نقاش، آگاهي اوست. حتي سرنوشت ملت‌ها نيز برآيند آگاهي آنان است و براي ايجاد پايدار يك نظام اجتماعي نوين لازم است آگاهي آن مردم تغيير كند.

 

 

برگرفته از كتاب تعاليم حق (الاهيسم- جلد دوم) ـ اثر ايليا "ميم"