به‌ياد آر آن آرام روح و جان را
همانا به ياد خداست که قلب‌هايتان آرام مي‌گيرد (رعد: 28)
- ياد خدا دل‌ها را نرم و قلب‌ها را متواضع مي‌سازد.
- ياد خدا خوراک روح و جان آدمي است. پس همان طور که به جسم خود مي‌پردازيم، روح‌مان را نيز با ذكر نام‌هاي خدا تغذيه کنيم.
- با کسي همنشين باش که تو را به ياد خدا اندازد، گفتارش بر دانشت بيافزايد و کردارش به آخرت تشويقت کند. (برگرفته از احاديث قدسي)
- پيامبر خدا(ص) فرمود: "كسي كه در ميان غافلان، به ياد خدا باشد مانند كسي است كه در ميان فراريان مي‌جنگد." (منتخب ميزان الحكمة)
- ذکر خداوند زماني که با "آگاهي و توجه" همراه گردد، بهترين راه برخورداري از حضورالهي است. و حضور خدا به معناي دستيابي به سرور و شعور الهي، بي نيازي از غير، بخشش و مهرباني و ... است.
- در هر يک از اسماء خداوند نور زيادي نهفته است و هر يک از آنها راه گشا و شفابخش گوشه‌اي از زندگي است.
- ياد خدا و ذکر اسماء مبارکش را با کار و زندگي خود در آميزيم آن چنان که خود مي‌فرمايد: "خدا را [در همه حال] ايستاده و نشسته و بر پهلو خوابيده ياد كنيد". (نساء:103)
- اکثر انسان‌ها خدا را در سختي و مصيبت مي‌خوانند اما آن که در عين خوشي و نعمت خدا را بخواند، اوج مي‌گيرد و به کمال مي‌رسد.
- ذکر حقيقي آن نيست که از روي تکلف يا به عادت لب بجنبانيم. در ذکر حقيقي دل بر زبان است و زبان همه دل. و اين عاشق است که معشوق خود را مي‌خواند.
- با ذکر نام خدا در هنگام خوردن، غذايمان را متبرک و آن را به روح‌مان تقديم کنيم در غير اين صورت، اين نفس است که تغذيه مي‌کند و هر روز بزرگ‌تر و سرکش‌تر مي‌شود!
آوا
بازگشت
Share
|
