|
به غیر من اميد مبند
حسینبن علوان، نقل کرده که در یکی از مسافرتها پول من تمام شد، یکی از یارانم به من گفت:
دراينباره اميدت به چه کسی است؟ من گفتم: به فلان شخـص. او گفت: به خـدا سـوگند، حاجـت تو روا نميشـود و به آرزویت نميرسی. من گفتم: خداوند تو را رحمت کند. از کجا ميدانی که چنین خواهد شد؟ گفت: امام صادق (ع) برایم حدیثی نقل کرد که در بعضی از کتابها خوانده که
خداوند فرموده:
"قسم به عزت و جلال و عظمت و ارتفاع مکانم بر عرش، هر کسی که به غـیر من اميدوار باشد آرزوی او را مبدل به یأس ميکنم و در ميان مردم لباس مذلت بر وی ميپوشانم، او را از قرب خودم دور ميکنم و از وصل به خودم محروم ميسازم زیرا چگونه بندي من در شداید، به غیر من اميدوار ميشود، در حالـی که شداید در دست مـن است، و چگـونه درِ غیر مـرا ميزند در صورتی که کلید گشودن درها، در دست من است. آن درها همه بستهاند ولی درِ من برای کسانی که مرا بخواهند باز است. پس کسی که برای نیازها و سختیهایش به من اميدوار بـاشد و بـه من رو آورد، هـمهي حاجتهای او را ادا ميکنم و همهي سختیهایش را از بین ميبرم. بـه همهي آمال و آرزوهای بندگانم آگاهم و همهي آنها در نزد من محفوظاند. پس وقتی که بندهام به دیگری رو ميآورد، معنایش اين است که به حفظ و مراقبت من راضی نیست.
من آسمانها و زمين را مملو از ملائکه کردهام که هرگز از تسبیح و عبادتم خسته نميشوند و به آنها امر کردهام که درهای ميان من و بندگانم را هميشه باز نگهدارند. پس چگونه بندگانم به قول من اعتماد نميکنند؟ آيا بندهي من نميداند که وقتی کسی را گرفتار مشکلی بکنم، غیر از من کسی قادر به حل آن مشکل نیست؛ مگر اين که من به او اجازه دهم ؟ پس چه شده که بندهام از من روی گردان شده است، در حالیکه با جود خودم آنچه را که از من نخواسته بود به وی دادم، بعد هم از او گرفتم ؟ چگونه او پس دادن آن را از من نخواست و به دیگری رجوع کرد؟ شما ميبینید که من قبل از مسئلت آنچه را که نیاز دارید به شما عطا ميکنم، آن وقت چگونه ممکن است که از مـن بخواهید و من ندهم ؟ آيا بخیل هستم که بندهام به من رجوع نميکند؟ آيا در نزد من عفو و رحمت نیست؟ آيا من محل و مرجع همةي اميدها و آرزوها نیستم؟ پس چگونه بندهام به دیگری رو ميآورد ؟ آنان که به غیر من اميدوار ميشوند نميترسند ؟
اگر همهي اهل آسمانها و زمين به طور دسته جمعی حاجات خود را از من بخواهند و من همهينیازهای آنها را بدهم، ذرهاي از مُلک من کم نميشود. چگونه کم ميگردد، در صورتی که من قیم آن هستم و قدرت من بینهایت است. پس وای بر کسانی که از رحمت من مأیوس ميشوند و وای بر کسانی که به من گناه ميکنند و متوجه زشتی اعمال خود نیستند ".
بازگشت
Share
|
