|
وصایای خداوند در شب معراج
خداوند سبحان خطاب به نبی اکرم (ص) درشب معراج فرمود:
"ای احمد! اگر دوست داری که با تقواترین مردم باشی در دنیا زهد پیشه کن و به آخرت راغب و مایل باش".
حضرت رسول (ص) عرض کرد: پروردگارا! چگونه زاهد و راغب به آخرت باشم".
خداوند فرمود:
"به اندکی از خوردنیها و آشامیدنیها و پوشاک قناعت کرده نگران ذخیرهي فردای خود مباش و پیوسته به ذکر و یاد من مشغول باش".
آنگاه پیامبر اکرم (ص) عرض کرد: خدایا مرا به عملی راهنمایی کن که به انجام دادن آن به تو نزدیک شوم.
خداوند فرمود:
"شب خود را در روز و روز خود را در شب قرار ده".
حضرت رسول (ص) پرسید: پروردگارا ! چگونه شب خود را در روز و روز خود را در شب قرار دهم؟
خداوند فرمود:
"خواب خود را در شب تبدیل به نماز خواندن کن و خوردن غذای خود را در روز به گرسنگی مبدل کن (روزه بگیر)"
حضرت رسول (ص) پرسید: پروردگارا! نتیجهي گرسنگی چیست؟
خداوند فرمود:
"حکمت، دور نگاه داشتن قلب از وسوسه، نزدیکی به من، حزن پیوسته، خرج کم، زندگی ساده در میان مردم، گفتن سخن حق و باک نداشتن از سختی و تنگدستی در زندگی. ای احمد! میدانی چه هنگام بنده، مقرب درگاه من میشود؟
حضرت رسول (ص) عرض کرد: نه
پروردگار فرمود:
"هر گاه در حال گرسنگی و سجده باشد".
"ای احمد؛ لباسهای پر زرق و برق مپوش، غذای رنگارنگ مخور و خوابگاهت را نرم و لطیف منما. زیرا نفس آدمی جایگاه هر شر و رفیق هر بدی است. به گونهای که تو او را به اطاعت از پروردگارت میکشانی و او تو را به معصیت وا میدارد؛ زیرا او به گناه و معصیت راغبتر است تا اطاعت از اوامر و نواهی پروردگار. هر گاه سیر شد، طغیان میکند و هر گاه گرسنه ماند شکایت میکند. هر گاه فقیر شد، غضب میکند و هر گاه ثروتمند شد، تکبرمیکند. هر گاه بزرگ شد، مـرا فراموش میکند و هر گاه ایمن شد از من غـافل میشود. نفس آدمی همدم شیطان است. داستان نفس مانند شتر مرغ است که زیاد میخورد و پرواز نمیکند و مانند خرزهره است که رنگ خوب و مزهي تلخ دارد".
"ای احمد! بر تو باد اجتناب و دوری از آنچه حرام شده است زیرا تقوا، اول، وسط و آخر دین است. همانا دوری از آنچه حرام شده است وسیلهي نزدیکی به خداوند بلند مرتبه است. ای احمد! تقوا زینت مؤمن و ستون دین است. مَثَل تقوا مانند کشتی است. همان طور که کسی از دریا نجات پیدا نمیکند مگـر به وسیلۀ کشتی. پارسایان نیز نجات پیـدا نمیکنند مگر به وسیلۀ تقوا و پرهیزکاری.
ای احمد! تقوا درهای عبادت را به روی بندگان باز کند، پس بنده به سبب تقوا در پیش خلق گرامی باشد و به وسیلۀ تقوا به خدا برسد".
ای احمد! بر تو باد سکوت. که همانا بالاترین مراتب درونی، از آن مردان شایسته و ساکت است و پایینترین مراتب درونی از آن کسانی است که سخنهای لغو و بیفایده بسیار زنند".
ای احمد! عبادت، ده جزء است که نُه جزء آن در طلب حلال است. اگر خوردنی و آشامیدنی تو حلال بود پس تو در پناه و نگهداری منی".
پیامبر (ص) عرض کرد: پروردگارا! اولین عبادت چیست؟
خداوند فرمود:
"اولین عبادت سکوت و روزه گرفتن است".
پیامبر (ص) پرسید: خداوندا بهري روزه چیست؟
خداوند خطاب فرمود:
"بهرهي روزه، حکمت است و بهرهي حکمت ، معرفت و نتیجهي معرفت یقین است. هر گاه بنده یقین پیدا کرد، دیگر نگران آن نیست که خوب زندگی کند یا بد و هر گاه چنین بندهای در حـال جـان سپـردن بـاشد بـر فراز سـرش فـرشتگـانی میایستند و به دست هر فرشتهای جامی از آب کوثر است و جامی از شراب پاک به روح او میچشانند تا تلخی جان کندن از بین برود و او را مژدهي بزرگی دهند و بگویند خوشا به حالت که جایگاهت نیکوست. همانا تو بر پروردگار عزیز و کریم وارد میشوی".
"ای احمد! عبادتی نزد من محبوبتر از سکوت و روزه گرفتن نیست. پس هر کس که روزه بگیرد و زبانش را حفظ نکند مانند کسی باشد که به نماز ایستاده و حمد و سوره را نخـوانده است. بـه چنین شخـصی، تنـها پاداش ایستادن میدهم، نه پاداش عبادت کردن".
"ای احمد! آیا میدانی چه وقت بنده عابد میشود؟
عرض کرد: بار الها! نه.
خداوند فرمود:
"هر گاه هفت خصلت در او جمع شود: تقوا و پرهیزکاری که او را از کارهای حرام مانع شود.
سکوتی که او را از حرفهای بیهوده نگاه دارد.
ترس و بیمی که هر روز گریهي او را زیاد کند.
شرمی که هر روز در خلوت از من داشته باشد.
غذایی که ناچار به خوردنش است را دشمن بدارد.
دنیا را به واسطهي این که من آن را دشمن دارم، دشمن بدارد.
خوبان را به جهت آن که من آنها را دوست دارم دوست بدارد.
"ای احمد! اگر بندهای به اندازهي اهل آسمان و زمین نماز بخواند و روزه بگیرد و مانند فرشتگان غذا نخورد و مانند برهنگان بی لباس باشد ولی در دل او ذرهای دوستی دنیا و یا شهرت در بین مردم و یا حبّ ریاست و یا زینت دنیا را ببینم، او را وارد بهشت نخواهم کرد و دوستی خود را از دل او برکنم".
بازگشت
Share
|
