اصلاح امر دين مؤمن

خداي تعالي فرمايد:

"برخي از بندگان مؤمنم كساني باشند كه امر دينشان جز با ثروتمندي و تندرستي اصلاح نشود. آنها را با ثروت، وسعت و تندرستي مي‌آزمايم تا امر دينشان اصلاح شود. برخي از بندگان مؤمنم كساني هستند كه امر دينشان جز با ققر، تهيدستي و بيماري اصلاح نشود. آن‌ها را با فقر و تهيدستي و بيماري مي‌آزمايم تا امر دين‌شان اصلاح شود. من به آنچه امر دين بندگان مؤمنم را اصلاح كند، داناترم. برخي از بندگان مؤمنم كساني هستند، كه در عبادت كوشش كرده، از خواب و بستر با لذت خود برخيزند، در شب‌ها به خاطر من نماز شب خوانند و در راه عبادت من خود را به زحمت اندازند. براي نظر لطفي كه نسبت به او دارم و مي‌خواهم در اين راه باقي بماند، يكي دو شب او را به چرت مي‌اندازم و او تا صبح مي‌خوابد.

سپس بر مي‌خيزد و خود را سرزنش مي‌كند (زيرا از عبادت شبانه محروم شده است.) در صورتي كه اگر او را واگذارم تا هر چه عبادتم كند، از آن طريق دچار خود بيني مي‌شود و نسبت به اعمالش فريفته شده، به علت عجب به اعمال و از خود راضي بودن، حالتي به او دست دهد كه هلاك دينش در آن باشد. تا آن جا كه گمان كند بر همه عابدان برتري گرفته و در عبادت از حد تقصير درگذشته است (در صورتي كه پيامبران هم اعتراف به تقصير در عبادات مي‌كردند). آن هنگام از من دور شود، در صورتي كه خود گمان دارد كه به من نزديك است".

بازگشت

Share