دوري از دنيا

هنگامي كه خداوند، موسي (ع) و هارون (ع) را نزد فرعون فرستاد،

به ايشان فرمود:

لباس او شما را نترساند زيرا اختيار او به دست من است. از آنچه كه فرعون از مال دنيا بهره‌‌ مند شد تعجب نكنيد، زيرا اگر مي‌خواستم شما را به زينتي آراسته مي‌كردم كه اگر فرعون ببيند يقين كند كه از داشتن مثل آن عاجز است، من اين وضع را براي شما مي‌پسندم كه شما از دنيا دور باشيد. من با دوستان خود چنين كرده و آنها را از دنيا دور مي‌دارم؛ همان طور كه شبان دلسوز، گوسفندان را از مكان‌هاي خطرناك دور مي‌كند، من دوستانم را از پس دنيا رفتن دور مي‌كنم؛ همچنان كه ساربان مهربان، شترش را از رفتن به جاهاي خطرناك دور مي‌كند.

اين براي خوار كردن آنها نيست؛ بلكه به آن دليل است كه بهره و نصيب آنها از كرامت من كامل شده و در آخرت به آنها برسد.

دوستان من بايد خود را براي من بيارايند و آرايش آنها خشوع و ترسي است كه در قلب‌شان است. اين ترس از دل به جسم‌هاي آنان سرايت كرده و ظاهر مي‌شود. اين روش، شعار آنان است، نجات آنهاست كه به آن رستگار مي‌شوند، درجات آنهاست كه به آن اميدوارند، بزرگي آنان است كه به آن افتخار مي‌كنند و سيماي آنهاست كه با آن شناخته مي‌شوند.

اي موسي! هرگاه ايشان را ملاقات نمودي، در برابرشان متواضع باش، در مقابل‌شان انعطاف پذير بوده، دل و زبانت را مطيع آنان ساز.

آگاه باش! هر كه دوست مرا بترساند، به مبارزه با من برخاسته است و من براي ايشان در روز قيامت انتقام مي‌كشم".

بازگشت

Share