|
اهل دنيا
از حضرت اميرالمومنين(ع) روايت است كه
پروردگار در شب معراج به نبي اكرم (ص) فرمود:
"اي احمد! من از سه گروه از بندگانم در شگفتم؛
بندهاي كه داخل نماز ميشود و ميداند به سوي چه كسي دست بلند كرده و با چه كسي رو به رو شده است، با اين حال چرت ميزند.
بندهاي كه مخارج يك روزه خود را دارد و با اين حال به فكر فردايش است.
بندهاي كه يقين ندارد كه من از او راضي و خشنودم و يا در خشم و غضب، با اين حال لب به خنده ميگشايد".
"اي احمد! دنيا و اهلش را دشمن بدار و آخرت و اهلش را دوست بدارد".
حضرت رسول پرسيد: "پروردگارا! اهل دنيا و آخرت چه كساني هستند؟"
خداوند فرمود:
"اهل دنيا كسي است كه خندهاش زياد و خواب و خشمش فراوان است. خشنوديش كم و به قضاي الهي راضي نيست.
هنگام اطاعت من كسل و هنگام نافرمانيام قهرمان است. آرزويش دور و دراز و مرگش نزديك است.
نفسش را بازجويي نميكند. بهرهاش اندك و سخن گفتنش زياد است. ترس و بيمش از عذاب، كم و سرورش زياد است. همانا اهل دنيا سپاسگزار نيستند و بر گرفتاريها صبر ندارند. مردم را به نظركوچكي و به ديده حقارت مينگرند. خود را بر كارهاي خير ميستايند و حال آن كه اصلاً انجام نميدهند.
مردم را به كارهاي خير دعوت ميكنند، با اين كه خود به جا نميآورند".
حضرت پرسيد: "پروردگارا! غير از اينها، آيا اهل دنيا عيب ديگري دارند؟"
خداوند فرمود:
"اي احمد! زشتي و عيب دوستداران دنيا بسيار است، از جمله آن كه در تاريكي جهل و ناداني و حماقت غوطهورند. در برابر استادان و مربيان خود، تواضع و فروتني ننمايند. خود را عاقل و با خرد دانند، حال آن كه در نزد مردم آگاه احمق و نادانند".
اي احمد! همت خود را يكي قرار ده و يك زبان داشته باش. بدن خود را زنده قرار ده كه هيچ گاه غافل و بيخبر نباشي.
هر كس كه از من غافل شد، باكي ندارم و در هر كجا كه بخواهم نابودش ميكنم.
اي احمد! عقلت را به كار انداز، پيش از آن كه از دستت برود. هر كس كه خرد و عقلش را به كار انداخت، نه خطا ميكند و نه سركشي".
بازگشت
Share
|