مرا بپرست و فرمانم را بشنو

هنگامي‌‌‌که حضرت موسی (ع) با خداوند راز و نیاز داشت،

خداوند بلند مرتبه به او فرمود:

"ای موسی! اگر رشته‌‌ي پیوند تو از من برید، به رشته‌‌ي دیگری نپیوند، مرا بپرست و در برابر من چون بنده‌‌ي حقیر و فقیری بایست.

نفس خود را نکوهش کن که آن به نکوهش سزاوارتر است. به وسیله‌‌ي کتاب من بر بنی اسرائیل گردن فرازی مکن. همين کتاب کافی است که پند دهنده و روشن کنند‌ي دلت باشد و آن سخن پروردگار است".

"ای موسی! آنچه به تو فرمان دهم بشنو و در هر زمان که مصلحت تو دیدم و گوشزدت کردم، آن را انجام ده. حقایق تورات را در سینه‌‌ي خود جای ده و در ساعت‌های شب و روز، به آن حقایق آگاه باش. فرزندان دنیا را بر سینه‌‌ي خود جای ده تا آن را‌ آشیانه‌‌ي خود سازند، چون‌ آشیانه‌‌ي پرنده‌ها."

"فرمانم را ببر و برای داشتن چیزی که از آن تو نیست، گردن فرازی مکن. به من نزدیک شو که من به تو نزدیکم زیرا از تو چیزی را که سنگینی و تحملش تو را بیازارد نخواسته‌ام. فقط از تو خواسته‌ام که مرا بخوانی تا اجابتت کنم، از من بخواهی تا به تو عطا کنم و به من نزدیکی‌جویی به آنچه تو از من تأویل آن را دریافت کرده‌اي و بر من است که تنزیلش را کامل کنم ".

بازگشت

Share