ای خاطرت عزیز
به نام خداوند یاد آفرین
الهی، ای که شناخت خود، شناختن تو است"
بیچاره " من" که ره گم کرده‌ی خویشم و بیگانه با خدا
زیرا " تو را از خاطر بردم و خودم را از یادم بردی"1
دیگر خود را به خاطر نیاوردم
و از شناختن‌ات باز ماندم
...
اما تو مرا از خاطر نراندی
به یادت دعوتم کردی
و به خواندن‌ات فرا خواندی
...
می‌خواهم اکنون که خود را باز شناسم
و تو را باز یابم
...
الهی، یادت را در من زنده کن
و مرا در یادت زنده بگردان
الهی، " من" را از من بگیر و "خود" را به من باز ده
تا به خود آیم و به خدا بازگردم
الهی، مرا به خاطر بیاور و از خاطرت مبر
ای خاطرت عزیز...
آمین یا رب‌العامین
رامیلیا
ـــــــــــــــــــــــــــــ
1- و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند پس خدا هم خودشان را از یادشان برد..." قرآن کریم، حشر، 19
بازگشت
Share
|
