مناجات ذاكرين
بسم‌الله الذاکر المذکور
به نام آنکه از یاد رفتگان را به یاد می‌آورد
و یاد کنندگان خود را یاد می‌کند
و هرگاه که یادش کنی
فراموشی‌هایت را از یاد می‌برد
و هزار باره به یادت می‌ورد
و هزار باره به سراغت می‌شتابد
الهی، ای که یادت امان من است، و امانت تو
و نامت حیات من است، و ضمانت تو
الهی، با هزار و یک یاد، یادت می‌کنم
تا با هزار و یک نام، پاسخم دهی
مگر یک‌بار مرا بخوانی و هرگز از پیشت نرانی
الهی، یادم، یادی بی‌ثبات است و آشفته
نَفَسی بیدار و هزاران شب، در خواب
یادی به هزاران خواسته اسیر
و به هزاران فراموشی دچار
یادی چون یاد طوطی، تکراری
و چون عهد باد، ناپایدار
الهی، با چنین یادی چگونه یادت کنم؟
و چگونه در یادت بمانم، تا حضورت را دریابم؟
الهی، یادت را فراموشم مکن
و به یاد دنیا، دل‌مشغولم نساز
و به نسیانت، مبتلایم نساز
و با غفلت مأنوسم نکن
ای " خدا- یادِ " من
ای در یاد من
پس تو یادم کن،که بی‌یادت نابودم
ای تنها ماندنی،ای یگانه خواندنی
بیمارِ ِیادِ توأم
ای بیداد‌گرم، مرا بیدار کن، مرا بیدار کن
الهی، یادت را در من بیدار کن
و نامت را در من زنده ساز
تا تو را به یادی زنده، یاد کنم
خدایا، جانم را یاد بانِ نامت کن
و دلم را باد بانِ عشقت
تا هر یادی مرا به سوی تو کشاند
و هر بادی مرا به آغوش تو براند
تا هر ناخدا و باخدایی را به یادت اندازم.
آمین یا رب‌العالمین
راميليا
بازگشت
Share
|
