یک سالک مبارز، با قناعت با دنیای اطرافش مواجه می‌شود، غالباً خود و دیگران را خسته نمی‌کند. او از دیگران استفاده نمی‌کند و شیرۀ آنها را نمی‌کشد تا فقط پوست و استخوانی بماند، به ‌ویژه مردمی را که دوست می‌دارد.

ـ از تعلیمات دون خوان، به روایت کارلوس کاستاندا