|
گذري كوتاه بر سخنان حكمت‌آميز حضرت علي(ع) درباره‌ي عدل
عدل نيز بر چهار پايه برقرار است، فكري ژرف انديش،
دانشي عميق و به حقيقت رسيده، نيكو داوري كردن،
استوار بودن در شكيبايي پس كسي كه درست انديشد،
به ژرفاي دانش رسد،
و آن كس كه به حقيقت دانش رسد، از چشمه‌ي زلال شريعت نو شد،
حكمت‌هاي نهج البلاغه/31
* * * * *
داوري با گمان بر افراد مورد اطمينان،
دور از عدالت است.
حكمت‌هاي نهج البلاغه/220
* * * * *
با انصاف بودن، دوستان را فراوان كند،
حكمت‌هاي نهج البلاغه/224
* * * * *
روش عادلانه، مخالفان را در هم شكند،...
حكمت‌هاي نهج البلاغه/224
* * * * *
از امام پرسيدند عدل يا بخشش كدام برتر است، فرمود:
عدالت هر چيزي را در جاي خود مي‌نهد،
در حالي كه بخشش آن را از جاي خود خارج مي‌سازد،
عدالت تدبير عمومي مردم است،
در حالي كه بخشش گروه خاصي را شامل است،
پس عدالت شريف‌تر و برتر است.
حكمت‌هاي نهج البلاغه/437
* * * * *
عدالت بگستران و از ستمكاري پرهيز كن،
كه ستم رعيت را به آوارگي كشاند
و بيدادگري به مبارزه و شمشير مي‌انجامد.
حكمت‌هاي نهج البلاغه/476
* * * * *
گرامی‌ترین خوی‌ها بخشندگی است
و آن خوی که سودش فراگیرتر است دادگری است.
حضرت علی(ع) (101)
* * * * *
زکات توانایی دادگستری است.
حضرت علی(ع) (111)
* * * * *
از سلاطین کسی که دادگریش بیشتر است قدرت و سروریش فزونتر است.
حضرت علی(ع) (112)
* * * * *
حسن مملکت داری دادگستری است.
حضرت علی(ع) (113)
* * * * *
عدل درباره‌ي زیردستان نشان خردمندی است.
حضرت علی(ع) (114)
* * * * *
دو چیز است که ثواب آن دو را نتوان سنجید: یکی گذشت از گناه و دیگری عدل و داد.
حضرت علی(ع) (115)
* * * * *
داد مردم بهترین بخشش ها است.
حضرت علی(ع) (116)
* * * * *
عدل و داد از بخشش و سخا گرامی تر است، زیرا از بخشش و سخا عده‌ي معدودی بهره مند می‌گردند لیکن از عدل همه‌ي جمعیت بهره می‌برند.
حضرت علی(ع) (117)
* * * * *
عدل آنست که در حالی که توانایی داری به راه انصاف روی و پای از دایره انصاف بیرون ننهی.
حضرت علی(ع) (118)
* * * * *
از کفارات گناهان بزرگ، دادرسی مظلوم و برداشتن اندوه از دل اندوهگین او است.
حضرت علی(ع) (119)
* * * * *
بخشایش و گذشت زینت قدرت و توانایی است.
حضرت علی(ع) (120)
* * * * *
هر که را قدرت مجازات بیشتر است عفو از او پسندیده‌تر است.
حضرت علی(ع) (125)
* * * * *
بیدادی که بر تو وارد می‌شود در عفو آن مختار هستی،
اما بیدادی که به دیگران وارد می‌شود ابداً نمی‌تواني آن را ببخشی
و تا شرف آدمیت در وجود تو باقی است
باید در رفع ظلم و تلافی مظلوم با تمام توانایی خود بکوشی.
حضرت علی(ع) (133)
* * * * *
كاوشگران نور
بازگشت
Share
|
