آسمان نوردي يا آسان نوردي؟
و او را به دو راه مشخص ره نموديم. (بلد10)
زمین با ارزش‌ترین مکانی است که یک روح انسانی در قالب جسم می‌تواند تجربه کند، زیرا روح ما بسیاری از تجربیات تعیین کننده و سرنوشت‌ساز را بر روی زمین و در قالب جسم تجربه می‌کند.
نگاه ما به این امکان و درک ارزش چنین فرصتی (زندگی زمینی) می‌تواند تاثیر به سزایی در بسیاری از تصمیمات و انتخاب‌های لحظه‌ای ما داشته باشد. زیرا با نگاه صحیح به زندگی با دقت بیشتری دقایق ارزشمند آن را صرف می‌کنیم. ما نه تنها نسبت به زمان که نسبت به تمام امکانات و توانایی‌هایی که خداوند در اختیارمان قرار داده مسئولیم و روزی پاسخگو.
ارزش و اهمیت زندگی زمینی در گرو انتخاب‌های لحظه ای و به ظاهر گذرای ماست.
پیامد هر تصمیمی، هر انتخابی و هر قدمی می‌تواند تفاوتی از زمین تا آسمان داشته باشد.
یا به آسمان‌هامان برد و یا به اعماق زمین سوق‌مان دهد.
یا به عروج روح مان منجر شود و یا به اسارت انهدامش بکشد.
ما به هیچ عنوان نمی‌توانیم از پیامد و دنباله ی نیات و انتخاب‌های خود مصون و در امان بمانیم، زیرا همان را تجربه می‌کنیم که قصد و انتخاب کرده و خود ساخته‌ایم.
این نیات و انتخاب های ماست که ما را بر سر یکی از دو راه قرار می‌دهد. بالا یا پایین، بهشت یا جهنم، رستگاری یا عذاب ابدی و ...
قبل از هر انتخابی و قبل از هر تصمیمی یک تصمیم اصلی و اساسی باید گرفته شود، اینکه می‌خواهیم بالا برویم یا پایین؟
هر مسیری علایم خود را دارد و حرکت در هر راهی تجهیزات خود را می‌طلبد.
برای بالا رفتن و آسمان نوردی هوشیاری، دقت و توجه لازم است، بینش و آگاهی و ...
اما آسان نوردی، غفلت از یاد خدا، بی توجهی به اوامر و نظرات او، باری به هر جهت، مشغول شدن بیش از حد به دنیا و ظواهر آن و ... از نشانه‌های حرکت پایینی است.
با کمی دقت و توجه به نشانه‌ها و شیوه‌ی زندگی‌مان می‌توانیم دریابیم که در راه بالاییم یا در راه پایین. با هر گامی به آرامش روحی و سعادت ابدی نزدیک می‌شویم و یا جهنم را به بهای گزاف از دست دادن فرصت ها و امکانات و مشغول شدن بیش از حد به دنیا خریده‌ایم!؟!
چنانچه در سوره تکاثر می‌خوانیم:
به نام خداوند بخشنده و مهربان
تفاخر و افزون طلبى، شما را سرگرم ساخت.
تا وقتى كه به ديدار گورها رويد.
چنين نيست [كه مىپنداريد]، به زودى خواهيد دانست [نتيجه غفلت را]
باز چنين نيست، [كه مىپنداريد] به زودى خواهيد دانست.
چنين نيست [كه مىپنداريد] اگر شما به علم يقينى مىدانستيد،
به يقين جهنم را مىديديد.
سپس يقينا آن دوزخ را به ديدهى يقين مشاهده مىكرديد.
و آنگاه آن روز از اين نعمت بازخواست مىشويد. (تكاثر)
ايلا
بازگشت
Share
|
