شنبه 24 اسفند 1387
پيروان کليساهاي غربي ۴۰ روز به توبه و تعمق ميپردازند
به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از پايگاه اطلاع رساني ادوايزر، ويليام گيرهارد کشيش کاتوليک کليساي سنت جوزف در شهر ميلتون در ايالات متحده سه اصل نيايش، روزه و صدقه را از اصول مهم توبه و پشيماني در ايام روزهداري توصيف کرد.
وي گفت: نيايش به ما کمک ميکند با خداوند بهتر ارتباط برقرار کرده و صداي او را بهتر بشنويم تا بدانيم ارادهي او چيست، که اين امر خود ميتواند عامل تقويت ما باشد.
اين کشيش کاتوليک يادآور شد: روزهداري به ما کمک ميکند تسليم خداوند شده و ضرورت اين تسليم را بشناسيم. صدقه دادن هم به ما يادآوري ميکند که بايد به کارهاي خيريه و کمک به همسايگان خود توجه داشته باشيم.
کاتوليکها در اين دورهي چهل روزه از طريق اهداي اشياء و يا مبالغي به سازمانهاي خيريه، اصل صدقه دادن را تحقق ميبخشند. امري که تمام پيروان اديان در سنتهاي ديني خود با آن آشنا شده و تنها به يک دين اختصاص ندارد، اما همواره زمانهايي در تقويمهاي ديني وجود دارد كه به خوبي ميتواند تداعي کنندهي اين مطلب باشد.
کاتوليکها متعقدند که در طول سال چندان به مراقبت از خود توجه نميکنيم و براي اين کار به زمان ويژهاي نيازمنديم، به همين دليل اين چهل روز فرصت مناسبي براي توجه به نيازهاي معنوي در کنار حفظ سلامتي و روزهداري است.
کاتوليکها تنها مسيحياني نيستند که اين ايام چهل روزهي توبه و پرهيز را مد نظر دارند در ميان ساير مسيحياني که در اين ايام روزهدار خواهند بود ميتوان به متوديستها و اپيسکوپالها هم اشاره کرد، به طور کلي بسياري از کليساهاي غربي از اصول اين چهل روز پيروي ميکنند.
کشيش استفان فايل کشيش کمکي کليساي يونايتد متوديست گفت :سياري از متوديستها به شيوههاي مختلفي در اين ايام روزهداري و پرهيز ميکنند و عدهاي از آنها از ارزشهاي مرسوم زندگي خود دست ميکشند.
وي افزود: اين دورهي زماني براي روزهداري است و نه تنها پرهيز بلکه انجام اعمال معنوي چون نيايش روزمره نيز بخشي از آداب اين ايام را تشکيل ميدهد.
گيرهارد يادآور شد: تمام اين اعمال براي نظم بخشيدن است. اين ايام معناي يادگيري هم در بر دارد و يادگيري شيوههاي خداوند و تسليم شدن در مقابل ارادهي او از اهميت زيادي برخوردار است.
وي به نحوهي تسليم کامل مسيح(ع) در مقابل ارادهي خداوند اشاره کرد و گفت: عدهاي از مردم در پي وقوع اتفاقي ناخوشايند ايمان خود را به ارادهي خداوند از دست ميدهند. در حاليكه بايد به عشق و ارادهي خداوند ايمان کامل داشت.
دورهي چهل روزهي پرهيز و توبهي مسيحيان نمادي است از چهل روزي که مسيح(ع) در بيابان گذراند. عدد چهل در اشارات متعددي در انجيل مشاهده ميشود. از جمله چهل روزي که موسي(ع) در کوه سينا با خداوند سپري كرد، چهل روز و شبي که حضرت الياس(ع) براي رسيدن به کوه هروب پشت سر گذاشت و باراني که خداوند در دوران نوح(ع) فرو فرستاد و به مدت چهل روز و شب به طول انجاميد. قوم بنياسرائيل چهل سال براي رسيدن به سرزمين موعود در سفر بودند، و نيز حضرت يوسف(ع) به شهر نينوا چهل روز فرصت داد تا توبه کنند.
مسيح(ع) نيز براي چهل روز روزه گرفت، به بيابان رفت و شيطان تلاش کرد او را فريب دهد. مسيح(ع) بر هر سه وسوسهي شيطان عبور و پس از آن رسالت نبوت خود را آغاز کرد.
در چهل روز ايام روزهداري، مسيحيان به واسطهي روزهداري خود از غذا و جشن پرهيز کرده و درخواست توبه و پشيماني ميکنند. نيايش به معناي عدالت در مقابل خداوند، روزه به معناي عدالت در مقابل خود و صدقه به معناي عدالت در مقابل همسايه در اين ايام به کرات مورد اشارهي بزرگان مسيحي قرار گرفته است. مؤمنان تلاش ميکنند از گناه و فساد دوري جسته و به اموراتي بپردازند که آنها را به خدا بيشتر نزديک ميکند.
گردآوري: آوا
خبر گزاري مهر
بازگشت
Share
|
