هواي بال و پر
اي خدا، خداي بي‌نياز من
امتداد روشن نماز من
خالي‌ام من از صداي پر زدن
با دلي پُر از هواي پَر زدن
كاش مي‌شد اي خداي مهربان
بال بگشايم به سوي آسمان
دوست دارم از خودم رها شوم
رنگ خنده‌ي ستاره‌ها شوم
اي خدا مرا پر از پرنده كن
زنده كن مرا دوباره زنده كن
شعر از: سيد سعيد هاشمي
منبع: كتاب پنجره‌هاي آسمان، نشر افق
بازگشت
Share
|
