حزب‌الله حزب خداست. حزبی که روح آن، مرکز آن و اساس آن خداوند است. حزب‌الله حزب صالحان است؛ حزب اصحاب خدا، یاران و خدمتگزاران خداوند ... همه خدمتگزاران خداوند و عاشقان الهی، همه کسانی که خدا را می‏‌خواهند و او را می‏‌خوانند، تمامی افرادی که به فکر تحقق اراده و نظر خداوند هستند، آنانکه نام او را می‏‌برند، به یاد اویند و در ارتباط با او هستند، عضوی از خانواده جهانی حزب‌الله‌اند...

خدمتگزاران و محبان الهی همه کسانی که تسلیم خداوندند... همه آنها عضوی از جبهه جهانی حزب‌الله‌اند.

حزب خدا و اعضاء حزب خدا دارای علائمی‏‌اند. نشانه‌های حزب‌الله راستین، همانا نشانه‌های خداست... حزب‌الله بشارت‏‌دهنده زندگیست. بشارت‏‌دهنده نجات و آزادی حقیقی. حزب‌الله پیوند می‌‏زند و جدا نمی‌‏سازد. تعادل را برمی‏‌گزیند و افراط را رد می‏‌کند. او پا بر خودبینی و تعصب باطل می‏‌گذارد و چون خردمندان هر سخنی را می‏‌شنود و بهترین را می‌‏پذیرد و می‌‏رود. حزب‌اللهی حقیقی آن نیست که صبح و شب مشغول خرج کردن خداوند است و کارش ریختن آبرو و بی‌‏اعتبار ساختن نام خداست. حزب‌اللهی واقعی، آن کسی نیست که خالی از دانایی و معرفت است. او شعاری نمی‏‌دهد که از شعور آن تهیست. فریادی نمی‏‌زند که از عمل‏ش خالی است. او خشک و شکننده نیست. نرم و انعطاف‌پذیر است. به آنچه می‏‌گوید عمل می‏‌کند. باطن‏ش زیباتر از ظاهرش است. او عضوِ حزب ‌الله‌ای است که بخشنده و مهربان است. پس به نام خداوند بخشنده و مهربان، می‏‌بخشد و محبت می‏‌کند و در میان مردم بخشنده‌‏ترین‏‌ها و مهربان‌‏ترین‏‌هاست. او عادل است و به نام عدالت رفتار می‏‌کند... بر نفس خود فرمانروایی می‏‌کند. اندیشه و کلام او عادلانه است زیرا خدای او، رهبر او، مولای او و آنکه به او تسلیم است، به عدالت رفتار می‏‌کند. محمد (ص)، حزب‌الله بود. مسیح و موسی و ابراهیم و نوح و آدم حزب‌الله بودند...

کار حزب‌الله سلام دادن است، شفا بخشیدن به روح انسان‏‌هاست. آرام ساختن قلب‏‌هاست. پیوند امتِ متفرق خداست. صلح دادن است و پرورش صالحان. کار حزب‌الله آشکاری حضور خداوند است آن چنان که همگان را مجذوب و شیفته خداوند سازد و نه آنکه مردم را از خدا و اسم خدا و سایه خدا فراری دهد. وقتی نسیم‏ش می‌‏وزد مردم باید بوی خدا به مشامشان برسد و عشق به خدا را احساس کنند. او نباید باعث خشم خداوندش شود زیرا یاران خداوند سبب خشنودی و رضایت مولای خویش‏‌اند. او معنای کار خود را می‏‌داند. هسته توخالی نیست بلکه هسته‌‏ایست که باغ الهی در آن پنهان است. اگر قدمی در ظاهر برمی‏‌دارد قبل از آن دو قدم در باطن برداشته. وقتی به یاد می‏‌آید سلام و محبت و رحمت به یاد می‏‌آید. او نمی‏‌جنگد مگر آنکه مجبور به آن شود و اگر جنگید، جنگیدن‏ش برای صلح است. اگر به ناچار واقعی، به خشونتی ظاهری گرایید، خشونت ظاهری‏ش توأم با محبتی باطنی است. این خشونت پرمحبت، داروست و آنگاهی است که برای علاج بیماری، راهی بجز جراحی دردناک وجود ندارد.

حزب‌اللهی راستین برای تحقق تسلیم الهی، برای بازگشت انسان به خداوند و برای بزرگی نام خدا در جهان تلاش می‏‌کند...

 هر که تسلیم خداست عضوی از حزب خداست. هر که تحت سروری خداست عضوی از حزب خداست...

حزب‌الله، خدا را در سجاده نمازش پنهان نکرده بلکه هر جا که قدم می‏‌گذارد و هر جا که نفس می‏‌کشد مانند سجاده نماز اوست. لحظه به لحظه زندگی او نمازگزاری و حرکت کردن برای خداست. او به حزب کسی تعلق دارد که "الله لااله‌الاهوالحی‌القیوم" خوانده شده پس زنده است زیرا ربّ او زنده است. زنده مانند زندگان رفتار می‏‌کند نه به‌سان مردگان...

او خدا را و راه خدا را به هزار زبان بیان می‏‌کند و نه به یک زبان که ممکن است کسی و حتی خودش هم آن را نفهمد. هماهنگ با زمان و شرایط است و با هر کسی به زبان خودش و به شیوه خودش رفتار می‏‌کند، همان‌طور که خداوندِ او به این طریق عمل کرده است. صد کلمه می‏‌گوید لکن در معنا همان انگور را گفته است. هزار نسخه می‏‌نویسد اما در پشت همه آنها نوشته شده "لااله‌الاالله".

حزب‌الله وسیله‏‌ای در دست خداست... کسی قادر نیست او را بازیچه خود قرار دهد و به بازی بگیرد. او قدرتمند است و قدرت‏ش از اتکاء به پروردگارش است که حامی و پشتیبان اوست اما اقتدار او وابسته به قیل و قال‌‏ها نیست. او نیروی خود را از ارعاب و تهدید نمی‏‌گیرد بلکه از امید دادن و ایمنی بخشیدن گرفته است...

اعضاء یک حزب به رهبر خود، بیش از مردم دیگر شبیه‏‌اند و از نشانه‌‏های حزب‌اللهی، شباهت او به خداوند است که انسان مثَل‌الله است. او به خدا نزدیک است لکن نزدیک‏‌ترین‏‌ها به خداوند، متواضعان‌‏اند پس او اهل تکبر و خودبزرگ‏‌بینی و من گفتن نیست. خداوند نور است و اصحاب خدا اهل نورند. اهل خدا، بیدارند و از خواب‌ها و چرت‌‏های فراموشی و غفلت‌‏زدگی به پا خاسته‏‌اند. هوشیار و فهمیده‌‏اند زیرا فهم و هوشیاری به نور حاصل می‌‏شود. می‌‏بینند و می‏‌شنوند و درک می‏‌کنند زیرا برخوردار از نور الهی‌‏اند پس آن‏ها را نمی‌‏بینی که مانند کوران و کران رفتار کنند. می‏‌بینند آنگاه قدم برمی‌‏دارند، می‏‌شنوند و سپس پاسخ می‌‏دهند و اگر درک نکنند به قضاوت نمی‏‌نشینند. جز باطل را محکوم نمی‏‌کنند و جز برای تحقق و غلبه حق نمی‏‌کوشند.

... حزب‌الله، خدابین است و خودبین نیست. خود را نمی‌‏پرستد و به بهانه پرستش خداوند به تأمین نفسانیات و تمایلات خود نمی‏‌پردازد. او خداپرست است نه خودپرست. خودخواهی‌اش همانا خداخواهی است و خودباختگی‏‌اش فقط در برابر خداوند است و بس. حزب‌الله در هر کار و همه حال با خداست پس خدا با اوست و آنکه خدا با اوست عضوی از حزب خداست.

ایلیا "میم"¹ رام ا...

حزب ا... _