نجات و رهایی بشر در تحقق زندگی متعالی

بشر در آستانه‌ی مرگ است. بیمار و گرفتار است. بشر در رنج و سختی است. او در تاریكی و پلیدی است. در خواب و فراموشی است. بشر ضعیف و ناتوان گشته. تنها و سرگردان است. آرام و قرار ندارد. او در اسارت پستی‌ها و در محاصره‌ی بدی‌هاست. فساد و انحراف بر انسان تسلّط یافته و جهل و گمراهی‌اش عیان گشته. فقر و توهّم زندگی‌اش را انباشته ساخته. وای به حالش اگر تأخیر كند و بدا به حالش اگر انكار نماید.

امّا بشر بیمار و رو به مرگ، این انسان تحقیر شده، خلاصه و چكیده‌ی آسمان‌ها و زمین است، او محبوب خداوند متعال است. او در واقع كامل‌ترین تجسّم حقیقت و برترین ظهور خداوند است. جهان برای او آفریده شده است. او آفریده شد تا حقیقت آشكار شود.

روح خدا، انبیاء و اولیاء حق، همه برای نجات و رستگاری او آمده‌اند. اراده‌ی خداوند زنده‌ی متعال بر این است كه او را نجات دهد و تعالی بخشد. این هدف همه‌ی ارواح بزرگ و مقدّس بوده و است.

باید بشر را از مرگ و هلاكت ظاهری و باطنی رهانید. باید او را از خواب هولناك و غمبار فراموشی حقیقت بیدار كرد و به سوی یگانه حقیقت زنده‌ی هستی، رهنمونش ساخت.

باید او را از وضع ناگوار و رنجبارش نجات داد. چاره‌ای جز رهایی نیست.

زندگی متعالی تحقّق نمی‌یابد مگر با آشکاری حقیقت. رهایی میسّر نیست مگر با وصول به حقیقت بیکران، و خوشبختی و رستگاری نخواهد بود مگر با حضور خداوند و عشق الهی. پس "تسلیم حقیقت یگانه باشید و در حضور خداوند، عاشقانه زندگی کنید".

بازگشت

Share