راه هدف

بشر در رنج و تاریكی است. رنج بشر از توهّم و نادانی او نسبت به "حقیقت یگانه" سرچشمه می‌گیرد. برای نجات و تعالی بشر، برای نابودی رنج و نادانی‌اش، او باید به "حقیقت خود" باز گردد و این چنین است كه زندگی متعالی تحقّق می‌یابد.

و هدف ما، بازگشت به حضور الهی و هستی نامحدود است. هدف ما، وصول به یگانه حقیقت زنده و لایتناهی است. هدف ما، وصل به اوست.

حال كه نجات و تعالی بشر، در زندگی الهی و حضور خداست، چگونه می‌توان به حضور الهی رسید و الهی زیست؟ با خداگرایی و حقیقت‌گرایی محض. با تسلیم كامل به جریان حقیقت زنده، یعنی ارتباط همه جانبه با حضور الهی و دریافت آن در همه‌ی ابعاد. تسلیم بودن نفس، ذهن، قلب، تسلیم ساختن آگاهی، كلام و عمل.

تسلیم و خداگرایی، با عاشقانه زیستن در حضور الهی تحقّق می‌یابد. با ارتباطی عاشقانه با حقیقت، و این همان هنر عشق ورزیدن است. ما چه باور كنیم و چه نكنیم، عاشق و مجذوب او هستیم. تنها به نسبت‌های مختلف از این عشق غافل شده‌ایم و به خواب رفته یا بیداریم.

 ببینید كه ارتباط عاشق حقیقی با معشوق خود چگونه است. اگر این گونه با خداوند در ارتباط باشید، رستگارید و در اتصال.

آنچه گفتیم خلاصه‌ی تعلیمات پیامبران و معلّمین الهی بود. واقعیّت را دریابید، پیش از آن كه دیر شود.

"ا.م.ر"

بازگشت

Share