|
آرام باشید
... هر دم او بر شما عاشق است، ای كاش میدیدید. هردم او شما را به سوی خود میخواند، ای كاش میشنیدید...
او وجود خود را بر شما بخشیده، امّا نمیدانید. آرامش نابی كه حتّی در فكرتان نمیگنجد، آن شادی بیحدّ، آن سرور ابدی، آن لذتی كه حتّی طاقت لحظهای از آن را ندارید، آن زیباییهای مسحور كننده، همه در وجود شماست. اینها همه در وجود خداوند است. آن وجودی كه به شما بخشیده...
ای بیخبران، روح، روحخداوند در وجود شماست. روح خود را دریابید. با او مأنوس شوید و در او زندگی كنید. در آن شاد باشید و آرام شوید...
چرا ایستادهاید، به دور خود میگردید، منتظر چه هستید؟ راهی نیست، رستگاری همین جاست، هم اینك خوشبختی پیش روی شماست. عشق این جاست، او در وجود شماست، كافی است به آن نگاهی كنید تا ابد وجودتان از شعلههای عشق خواهد سوخت. چه لذتی برتر از سوختن؟ چه آرامشی برتر از فنا شدن؟ و كدام شادی برتر از یگانگی؟ وصلی نیست زیرا او با شما یگانه است. از او جدا نیستید، حتی لحظهای اندك، حتّی ذرّهای ناچیز. افسوس كه آگاه نیستید. پردههای جهل را پاره كنید تا ببینید، دیدنی كه جانتان را به پرواز در میآورد. دیدنی كه از خود بیخودتان میكند. و آنگاه تا ابد از خود جستهاید...
در آسمانها گشوده است وارد شوید، خانهی شما در آنجاست. آنچه در پی آنید، در آنجاست. در آنجا هر چه بخواهید مهیّاست. ملكوت الهی مشتاق شماست، به پرواز درآیید. این زمین سرد است، این زمین تاریك است، رهایش كنید...
آرام باشید، اگر به خدا ایمان دارید. و اگر آرام نیستید بدانید از ایمان تهی گشتهاید. ایمان بیاورید، از ایمان، وجودتان روشن و نورانی میشود. نور ایمان، قلبتان را آرام میكند. نور ایمان، تاریكیهای وجودتان را روشن میكند. این ایمان، از آن برتر و گرامیتر نخواهید یافت...
آرام باشید، آنگاه که میدانید همه چیز به دست اوست و او بر شما مهربان و بخشنده.
آرام باشید تا روح خداوند با شما سخن گوید. کدام آوا و موسیقی را به آن تشبیه میتوان کرد...
آرام باشید تا قدرت خداوند را در خود بیابید. آرام باشید، بینیاز از هر چیز زیرا خداوند بینیاز است و خداوند در روح شماست.
قلبهایتان را به روی او بگشایید آنگاه آرام خواهید شد. آرام باشید، مگر جز اینست كه سرچشمهی آرامش، خداوند است، او در وجودتان همیشه حاضر است.
آن آرامشی كه مست و بیخودتان میكند، شادی را در وجودتان جاری میسازد جز آرامش الهی نیست...
روحتان آرام نیست زیرا به سوی معشوق خود نمیرود، روح میخواهد باز گردد به آنجا كه از آن آمده، تا باز نگردد آرام نمیگیرد.آرام باشید زیرا كسی هست كه به شما عشق میورزد و شما را به سوی خود فرا میخواند...
بازگشت
Share
|