بگو: اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏ ايد! از رحمت خدا مأيوس نشويد. همانا خداوند، همه گناهان را مى ‏آمرزد، كه او خود آمرزنده‏ ى مهربان است. سوره زمر 53                    و پيش از آن كه شما را عذاب فرا رسد و ديگر يارى نشويد، به سوى پروردگارتان روى آوريد و تسليم او شويد. سوره زمر 54                     و از بهترين چيزى كه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده پيروى كنيد، پيش از آن كه عذاب الهى ناگهان به سراغ شما آيد، در حالى كه از آن خبر نداريد. سوره زمر 55                    تا [مبادا] كسى بگويد: افسوس بر آنچه در كار خدا كوتاهى كردم! و حقّا كه من از ريشخند كنندگان بودم. سوره زمر 56                     
 

بسم الله و نه جز الله

س- در یكی از سخنان‌تان فرموده بودید كه اگر تا آخر زمان درباره‌ی "بسم الله" سخن بگوییم، باز هم به انتهای معنی آن نخواهیم رسید. ممكن است به معنی "بسم الله" اشاره‌ای بفرمایید؟

ج- معانی، بسیار و در عین حال یكی است.

س-لطفاً ساده‌تر بفرمایید.

ج- پاسخت را گفتم امّا نشنیدی. او بسیار و بیشمار است، لیكن یكی است. بسم الله اشاره به این دارد كه همه چیز را به نام او، برای او، در جهت او، و به عشق او انجام ده. بنام الله حركت و زندگی كن نه به نام خودت، همسر و فرزندت، پول و اموال، شهرت و تظاهر، نه به نام مردم بلكه به نام الله. نه به نام ترس یا پاداش بلكه به نام الله. نه به نام این و نه به نام آن بلكه به نام او. به اسم الله... این تنها یك اشاره‌ی "بسم الله" است.

س-چرا در ابتدای سوره‌های قرآنی بسم "الله" آمده و مثلاً رب، حق و نور نیامده؟

ج-این از اسرار خداوند است... امّا "الله" ویژگی‌هایی دارد كه شاید سایر اسامی‌دارای آن نباشند. مثلاً، هر اسمی ‌از اسماء الهی دارای معنی تقریباً معیّنی است. مهربان، بخشنده، نزدیك، روزی‌دهنده و مانند این. امّا معنی الله بر انسان پوشیده است. به عبارتی در لفظ "الله" وجودی ناشناختنی، تصورنشدنی، وجودی در ورای هر فكر و تصویر و بر فراز هر وصف و تفسیر، پنهان است.

بنابراین وقتی می‌گویی "بسم الله" از یك نظر به این معناست كه می‌گویی بنام كسی كه او را نمی‌شناسم و نمی‌توانم بشناسم، زیرا ناشناختنی و درك ناشدنی است. می‌گویی به نام كسی كه هیچ فكر و برداشتی درباره‌ی او وحقیقت ندارد و او برتر از هر اندیشه‌ای است. به نام او كه فارغ از هر صفتی است (...) به این ترتیب با گفتن "بسم الله" در واقع به اصل توحید، آنهم توحید ناب و حقیقی، اشاره می‌كنی. یعنی در كلمه‌ی اول، كلمه‌ی آخر را نیز گفته ای، به شرط آنكه، واقعاً بگویی. با گفتن كامل و درست "بسم الله" گام اول را بر می‌داری در حالیكه گام آخر را نیز برداشته ای...

با گفتن واقعی "بسم الله" می‌بایست ذهن و باطن انسان ساكت و خاموش شود. زیرا تو به وجودی كه ناشناختنی و كاملاً مجهول است اشاره می‌كنی پس دیگر نباید واژه، تصور، فكر و برداشتی در ذهن تو باشد، چون متوجه شده‌ای كه هر اندیشه‌ای درباره‌ی او وهم است. بنابراین درون تو ساكت می‌شود. این خاموشی و سكوت درونی، شرایط مناسبی است تا روح الهی القاء كند معانی را و محیط مساعدی است تا نور الهی جریان یابد. تو از سخن گفتن با خودت دست می‌كشی، پس نجوای قلبت را می‌شنوی و به این ترتیب راه فهم معانی سایر آیاتی كه بعد از آن می‌آید گشوده خواهد شد.

این تنها یك جنبه است...

 

 

بازگشت

Share

 

 

 

 
 
   
آدرس ایمیل شما
آدرس ایمیل گیرنده
توضیحات
 
 
 
 
شرکت در میزگرد - کلیک کنید
 
 
نظر شما در مورد مطالب سایت چیست ؟
 
 
 
 
 
 
 
©2025 All rights reserved . Powered by SafireAseman.com