|
در نگاه تو هستم
س- یاران و مریدان‌تان شما را به عنوان معلّم الهی و استاد حق پذیرفته‌اند. البته ببخشید كه جسارتاً این‌را می‌گویم ولی من با كسی برخورد كرده‌ام كه كاملاً اعتقاد داشته كه شما موجودی شیطانی و اصلاً روح شیطان هستید. اینقدر اختلاف نظر و تفاوت در تجربه از چه چیزی ناشی می‌شود؟
ج- خداوند همان‌گونه با ما رفتار می‌كند كه درباره‌ی او می‌اندیشیم و از او انتظار داریم. این یك قانون الهی است. و در مورد استاد هم، كه وسیله‌ای بیش در دست خداوند نیست، صادق است...
یكی از ویژگی‌های معلّمین الهی این است كه از انعطاف پذیری فوق‌العاده‌ای برخوردارند.
آنان از لحاظ شخصیتی و آگاهی قادرند به هر كس یا هر چیز تبدیل شوند. استاد حق به گونه‌ای بر ما آشكار می‌شود كه درباره‌ی او می‌اندیشیم. نه فقط با ذهنمان بلكه با قلبمان. هر آن چه او را می‌نامیم، به همان شكل بر ما ظاهر می‌شود. اگر در او تردید كنیم به تردیدمان دامن می‌زند، اگر به او ایمان آوریم، بر ایمان‌مان می‌افزاید.
اگر بدبینانه به او بنگریم، او نیز چهره‌ای بد و شیطانی به خود می‌گیرد امّا اگر با محبت از روی خوش‌نیتی در او نظر افكنیم، زیبایی، عظمت و حضور الهی را نظاره خواهیم كرد.
استاد حق، در حقیقت شخصیت معیّنی ندارد. بلكه به تناسب ارتعاشات (نیات و اندیشه‌های) ما تغییر فرم می‌دهد. او همانند آینه‌ای است كه چهره‌ی باطنیمان را به ما می‌نمایاند. حال باید در این آینه به خوبی بنگریم. یا زشتی و پلیدی را می‌بینیم و یا خوبی و زیبایی را، این بستگی به خود ما دارد.
استاد حق، نه خوب است و نه بد. او از بی قطبی، از قطب محض و از ناشناختنی تغذیه می‌كند. شناخت زاییده عشق و محبّت است و جهل با تنفّر و بدی همراه است و كسانی كه با نگاهی محبت‌آمیز به استاد می‌نگرند و عشق می‌ورزند، او را شناخته‌اند.
ببینید كه مبنای شناخت شما چیست؟ نور است یا تاریكی؟ عشق است یا تنفّر؟ بدبینی است یا خوش‌بینی؟ تردید است یا ایمان؟
بازگشت
Share
|
