ماهي رودخانه

جریان هدایت الهی را مانند رودخانه‌ای تصور كن و انسان را چون ماهی كه در آن مشتاقانه به سوی دریا پیش می‌رود. هدف رودخانه و هر چه در آن است، پیوستن به دریاست. و جز این نه رودخانه و نه ماهیان (و موجودات دیگر) در آن هدفی ندارند. و اصلاً هدف دیگری وجود و معنا ندارد. ماهیان (در حكم انسان‌ها) چه بدانند و چه ندانند به سوی دریا می‌روند و هدف اصلیشان، رها شدن در دریای بی‌كران است.

هر كه در مسیر این رودخانه‌ی بزرگ و زیبا قرار گیرد، به دریای بی‌كران وارد خواهد شد. تنها كسانی به هدف بی‌كرانگی خواهند رسید كه در جریان این رودخانه‌ی عظیم (مسیر حرکت هدایت الهی) قرار گرفته باشند. تنها كسانی رستگاری، خوشبختی و اتصال به بینهایت را تجربه خواهند كرد كه با رودخانه و در مسیر آن حركت كنند...

اما چگونه می‌توان به این رودخانه‌ی حیات‌بخش و نجات‌دهنده دست یافت؟ از طریق یافتن مسیرهایی كه به رودخانه منتهی می‌شوند، از طریق تعالیم الهی. چگونه می‌توان در جریان این رودخانه كه به سوی شادی بی‌كران روان است، قرار گرفت؟ با اطاعت محض از فرامین و اصول الهی و تسلیم در برابر حضور خدا...

در این میان اغلب مردم مانند ماهیانی هستند كه در آب‌های گل آلود سطحی و راكد یا در مرداب‌های مرده و باتلاق‌های متعدد و پر از لجن اطراف رودخانه ساكن بوده و زندگی می‌كنند. اكثریت مردم چنینند. اینان به هدف اصلی، به آرامش و لذت حقیقی نخواهند رسید. اینان همیشه در اسارت، در گورستان متعفّن مرداب خواهند بود. زندگی شان راكد و پریشان است. همچون مرداب همه چیز در زندگیشان مرده، مانند مرداب كه پر از مردار است. دایم به دور خود می‌گردند. در مرداب همه چیز تكراری و یكنواخت است. حركت به كندی انجام می‌شود. دشمنی، وحشت و خطر بیداد می‌كند. مرداب پر از مارها و گزنده‌های خطرناك و مرگ‌آفرین است. این است زندگی اغلب انسان‌ها در دنیای كنونی. از هر صد نفر بیش از نود نفر این گونه زندگی می‌كنند.

حالا انبیاء و اولیا الهی آمده‌اند به ما بگویند زندگی اصلی این نیست.

می‌فرمایند غیر از زندگی در این مرداب، در این آب گندیده و فاسد، در این سرزمین پر از گرفتاری و خطر، زندگی متعالی راحت و زیبایی هم وجود دارد.

می‌فرمایند سرانجام زندگی در این مرداب نابودی است، فساد و تباهی است. لحظه به لحظه‌ی آن رنج و ناراحتی است. این مرداب، شما را به رستگاری و خوشبختی رهنمون نمی‌شود.

رودخانه را دریابید و به سوی آن بروید، خود را در آن بیندازید و با آن همراه شوید.

زندگی مورد پسند شما ماهیان در رودخانه است، هر لحظه‌ی آن پیشرفت و نزدیك شدن به دریای آرامش و جهان نامحدود آزادی است. در رودخانه خطری شما را تهدید نمی‌كند. آنجا نیازی به تلاش و تقلای بیهوده ندارید. حتی اگر حركتی هم نكنید و خود را تنها در مسیر جریان آن رها كنید، باز هم به دریا وارد خواهید شد.

در رودخانه همه چیز سیال و در حركت است. آب رودخانه متعفن، لجن آلود و تاریك نیست، بلكه زلال و شفاف و روشن است. خطرناك نیست بلكه ایمنی‌بخش است.

اما چگونه از این باتلاق متعفن و از این مرداب پر از مردار بیرون بیاییم و به رودخانه‌ی بازگشت به خداوند وارد شویم؟ باید تسلیم باشیم و گوش بسپاریم به حاملین هدایت الهی، به انبیاء و اولیاء به اساتید كه در حكم پرندگانی هستند كه ما را به منقار گرفته از درون زندگی رنجبار مرداب نجات داده و به سوی رودخانه می‌برند و سپس در آن جریان زندگی، رهایمان می‌كنند...

گاه از آب های گل آلود و متعفن، نیز جویبارهایی به وجود می‌آید كه به رودخانه می‌ریزد، می‌توانیم مسیر این جویبارها را دنبال كنیم.

این مسیرهایی كه به رودخانه منتهی می‌شود، چیزی نیست جز تعالیم الهی...

خلاصه این كه برای اتصال و ورود به دریای بی‌كران، زیبا و پاك و روح‌بخش وجود خداوند، باید دست از اراده‌ی خود بكشیم، باید با تمام وجود خود تسلیم باشیم. دل به دریا زنده و خود را به جریان شگفت‌انگیز اراده‌ی الهی بسپاریم، تا به رستگاری و فنا و تولد در خداوند هدایتمان كند...

ادامه دارد

بازگشت

Share