بگو: اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏ ايد! از رحمت خدا مأيوس نشويد. همانا خداوند، همه گناهان را مى ‏آمرزد، كه او خود آمرزنده‏ ى مهربان است. سوره زمر 53                    و پيش از آن كه شما را عذاب فرا رسد و ديگر يارى نشويد، به سوى پروردگارتان روى آوريد و تسليم او شويد. سوره زمر 54                     و از بهترين چيزى كه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده پيروى كنيد، پيش از آن كه عذاب الهى ناگهان به سراغ شما آيد، در حالى كه از آن خبر نداريد. سوره زمر 55                    تا [مبادا] كسى بگويد: افسوس بر آنچه در كار خدا كوتاهى كردم! و حقّا كه من از ريشخند كنندگان بودم. سوره زمر 56                     
 

چقدر مضحك!

چقدر مضحك است که يک ساعت عبادت به درگاه الهي بسيار كند و طاقت فرسا مي‌گذرد، ولي 60 دقيقه از يك فيلم سينمايي مثل برق و باد مي‌گذرد!

چقدر مضحك است که صد هزار تومان کمک در راه خدا مبلغي بسيار هنگفت به نظر مي‌رسد، اما هنگام خريد كردن، همين مقدار پول، تقريباً به چشم نمي‌آيد!

چقدر مضحك است که وقتي مي‌خواهيم با خدا راز و نياز کنيم هر چه فکر مي‌کنيم چيزي به فکرمان نمي‌رسد كه بگوييم، اما اگر بخواهيم ساعت‌ها با دوست خود حرف بزنيم كوچك‌ترين مشکلي نداريم!

چقدر مضحك است که وقتي مسابقه‌ي ورزشي تيم محبوبمان به وقت اضافه مي‌کشد لذت مي‌بريم و از هيجان در پوست خودمان نمي‌گنجيم اما به محض اين‌كه مراسم دعا و خطابه و نيايش طولاني‌تر از حدش مي‌شود، براي رفتن اين پا و آن پا مي‌كنيم و كاسه‌ي صبرمان لبريز مي‌شود!

چقدر مضحك است که خواندن يك بخش و يا حتي يك صفحه از قرآن يا کتاب مقدس سخت است اما خواندن 100 صفحه از پرفروش‌ترين کتاب رمان دنيا آسان و حتي لذت‌بخش است!

چقدر مضحك است که سعي مي‌کنيم به هر قيمتي كه شده رديف جلوي صندلي‌هاي يک کنسرت يا مسابقه را رزو کنيم، اما در اماکن و مجالس مذهبي مي‌كوشيم تا بلكه جايي براي پنهان كردن خود در رديف‌هاي عقب پيدا كنيم!

چقدر مضحك است که براي عبادت و ارتباط با خدا هيچ وقت زمان کافي در برنامه‌ي روزمره خود پيدا نمي کنيم اما براي ساير برنامه‌ها، حتي در آخرين لحظه‌ها هم كه شده بالاخره جايي باز مي‌كنيم!

چقدر مضحك است که شايعات روزنامه‌ها را به راحتي باور مي‌کنيم اما باور سخنان قرآن و کتب مقدس اين‌قدر برايمان دشوار است!

چقدر مضحك است که وقتي شخصي طنزي را از طريق پيام کوتاه و يا ايميل ارسال مي‌كند به سرعت آتشي که در جنگلي بيفتد همه جا را فرا مي‌گيرد، اما وقتي که سخن و پيامي الهي بازگو مي‌شود در مورد گفتن و يا نگفتن آن، اين‌قدر ترديد داريم و احتياط مي‌كنيم!

مضحك است. اين‌طور نيست؟!

داريد مي‌خنديد؟ يا داريد فکر مي‌کنيد؟

مي‌توانيد اين حرف‌ها را به گوش بقيه هم برسانيد و از خداوند سپاس‌گذار باشيد که او خداي بزرگ و دوست داشتني ماست.

اما آيا اين مضحك نيست که حتي وقتي که مي‌خواهيد همين حرف‌ها را هم براي ديگران ارسال كنيد نام خيلي‌ها را از ليست خود پاک مي‌کنيد به‌خاطر اين‌که مطمئن‌ هستيد که آنها به هيچ چيز اعتقاد ندارند؟!!!

مضحك است؟... يا تأسف آور؟

 

بازگشت

Share

 

 

 

 

 

 
 
   
آدرس ایمیل شما
آدرس ایمیل گیرنده
توضیحات
 
 
 
 
شرکت در میزگرد - کلیک کنید
 
 
نظر شما در مورد مطالب سایت چیست ؟
 
 
 
 
 
 
 
©2025 All rights reserved . Powered by SafireAseman.com