دعا در ياد توبه و درخواست توفيق انجام آن
به نام خداوند بخشايندهي مهربان
1- بارالها! اي كسي كه وصف توصيف كنندگان از توصيف او درماندهاند.
2- و اي كسي كه اميد اميدواران از او فراتر نميرود.
3- و اي كسي كه در نزدش اجر نيكوكاران از بين نميرود.
4- و اي كسي كه انتهاي ترس عابدان است.
5- و اي كسي كه نهايت خوف و بيم پرهيزكاران است.
6- بارالها! اين كسي است كه به درگاهت ايستاده و گرفتار دستان گنهكار خود شده و افسارهاي خطا او را به اينجا كشيده و شيطان بر او تسلط يافته و نسبت به فرمان تو كوتاهي كرده و از روي غرور آن چه را كه نهي كردهاي، انجام داده است.
7- همچون كسي كه به قدرتت نادان بوده يا همانند فردي كه منكر فضل و احسانت به خود بوده تا جايي كه ديدگان هدايت براي او گشوده شده و ابرهاي نابينايي از برابر او كنار رفته و ستمهاي بر خود را شمرده و در آن چه كه با پروردگارش مخالفت كرده تفكر نموده، پس گناه بزرگش را بزرگ و مخالفت عظيمش را عظيم ديده است.
8- و شرمسارانه و اميدوارانه به تو روي آورده و به خاطر اطمينان به تو با اشتياق به سويت متوجه شده و با يقين به تو طمع نموده و از روي اخلاص با ترسش قصد رسيدن به تو را نموده، در حالي كه وجودش از طمع بستن به غير تو خالي است و از هيچ چيز غير از تو نميترسد.
9- و با تضرّع و زاري به درگاهت ايستاده و با فروتني ديدگانش را به زمين دوخته و در مقابل عزّتت سر خود را با خواري به زير انداخته و با خضوع و فروتني، رازي را كه تو بر آن عالم هستي در نزدت آشكار نموده و با خشوع، تعداد گناهانش را كه بر آنها آگاهتري، شمرده و به تو استغاثه نموده از منجلابي كه در آن افتاده و تو، به آن عالم هستي و از كار زشتي كه به فرمانت او را مفتضح نموده، گناهي كه لذتهايش رفته و تبعات و مشكلاتش باقي مانده.
10- اي معبود من! اگر او را كيفر دهي، عدلت را انكار نميكند و اگر او را عفو كني و بر او رحمت آوري، بخششت را بزرگ نميشمارد، چرا كه تو آفريدگار كريمي هستي كه بخشيدن گناه بزرگ برايت بزرگ و عظيم نيست.
11- بارالها! اينك اين من هستم كه مطيعانه به پيشگاهت آمدهام در آن چه كه به ما امر فرمودي تا دعا كنيم و حالا وفاي به عهدت را كه در مورد اجابت دعا فرمودهاي ميخواهم، آن جا كه فرمودهاي: "بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را."
12- بارالها! بر محمد و خاندانش درود و رحمت فرست و با آمرزشت مرا ملاقات كن، همان طور كه من با اعترافم تو را ملاقات كردم و مرا از لغزشگاههاي گناهان بالا ببر، همان طور كه من خودم را براي تو ذليل ساختم و با پردهپوشي خود گناهانم را بپوشان، همان طور كه در مورد انتقام گرفتن از من صبر كردي.
13- بارالها! نيّتام را در بندگيات ثابت گردان و بينشام را در عبادتت استحكام ببخش و توفيق اعمالي را بده كه با آنها از چرك گناهان شسته شوم و مرا بر دين خود و دين پيامبرت محمد(ص) بميران.
14- بارالها! در اين موقعيتي كه هستم به سويت توبه ميكنم، توبه از گناهان بزرگ و كوچك و از لغزشهاي پنهان و آشكار و از زشتيهاي گذشته و تازهام به سوي تو توبه ميكنم، توبهاي كه ديگر فكر گناه كردن در دلم خطور نكند و فكر بازگشت به گناه را ننمايم.
15- تو اي معبود من در كتاب محكم خود فرمودهاي كه: "همانا توبه بندگانت را قبول ميكني و گناهانشان را عفو ميكني و توبه كنندگان را دوست ميداري." پس همان طور كه وعده كردهاي توبهام را قبول كن و همان طور كه ضمانت كردهاي، گناهانم را عفو كن و همان طور كه شرط كردهاي، محبتت را برايم لازم گردان.
16- بارالها! شرط ميكنم كه به آن چه نميپسندي، برنگردم و ضمانت ميكنم كه به آن چه سرزنش ميكني، باز نگردم و عهد ميكنم كه از تمام گناهان هجرت كنم.
17- بارالها! تو به آن چه من انجام ميدهم دانا هستي پس آن چه را كه بر من علم داري، بيامرز و با قدرتت مرا به آن چه كه دوست داري، برگردان.
18- بارالها! گرفتاريها و لغزشهايي بر گردن من است كه آنها را به ياد دارم و برخي از آنان را نيز فراموش كردهام ولي تمام آنها در برابر ديدگانت است، چشماني كه به خواب نميرود و در علمت وجود دارد، علمي كه فراموشي در آن نيست؛ پس در برابر آن گرفتاريها به صاحبانش عوض بده و سنگيني آنها را از گردن من بردار و سنگيني آن را سبك كن و مرا از اين كه به امثال اين اعمال نزديك شوم و آنها را انجام دهم، حفظ كن.
19- بارالها! جز با محافظت به توبه وفادار نيستم و جز با توانايي و قدرت تو نميتوانم خود را از خطاها دور كنم، پس مرا با نيرويي كافي نيرومند ساز و با محافظتي نگاهدارنده، سرپرستي كن.
20- بارالها! هر بندهاي كه به سويت توبه نموه و تو با علمت ميدانستي كه او توبهاش را ميشكند و به خطاهايش بر ميگردد، ولي من به تو پناه ميبرم از اين كه اين چنين باشم و اين توبهي مرا توبهاي قرار ده كه بعد از آن به توبهاي ديگر محتاج نباشد و توبهاي قرار ده كه باعث پاك شدن گناهان قبليام شود و سبب سلامتي از گناهان در روزهاي باقيمانده گردد.
21- بارالها! به خاطر جهل و نادانيام از تو عذرخواهي ميكنم و به دليل كردار زشتم از تو در خواست بخشش دارم، پس به لطف و كرمت مرا در سايهي حمايت رحمتت قرار ده و با تفضل و احسانت.پوشش عافيت را به من بپوشان.
22- بارالها! من از آن چه كه مرتكب شدهام و برخلاف ارادهات و يا بيرون از محبّت بوده و از خطرات و وسوسههاي قلبم و از نگاههاي ديدگانم و از سخنانم به سوي تو توبه ميكنم، توبهاي كه تك تك اعضاء و جوارحم از كيفرت سالم ماند و از خشم و قهر دردناكي كه بيدادگران از آن ميترسند، ايمن باشم.
23- بارالها! پس به تنهاييام در پيشگاهت و تپيدن قلبم از توست و لرزش اعضاي بدنم از هيبتت، رحم فرما؛ پروردگارا! به راستي كه گناهانم مرا به درگاهت به جايگاه شرمساري و خواري كشانده و ساكت شوم، كسي از طرف من سخني نميگويد و اگر شفاعت بخواهم، سزاوار شفاعت نيستم.
24- بارالها! بر محمد و خاندانش درود و رحمت فرست و كرم و بزرگواريات را در خطاها شفيع من قرار بده، با عفو و گذشت خود از گناهانم در گذر، مرا با عذابت جزا مكن، احسانت را بر من گسترش بده، مرا در پس پردهي خود بپوشان و با من مانند ثروتمندي رفتار كن كه بندهي فقيري به او روي آورده و از او دستگيري نموده است.
25- بارالها! مرا از عذاب تو پناهي نيست، پس عزّتت بايد مرا پناه دهد و شفيعي براي من به سوي تو نيست، پس فضلت بايد شفيع من شود و خطاها و گناهانم مرا ترسانده، پس عفو تو بايد مرا امان دهد.
26- بارالها! آن چه را كه بر زبان جاري ساختم از روي جهل نسبت به كارهاي زشتم و فراموشي اعمال زشت گذشتهام نميباشد، بلكه به خاطر اين است كه آسمانت و هر كه در آن است و زمينت و هر كه بر روي آن است، ندامت و پشيمانيِ توبهي مرا كه براي تو آشكار است، بشنوند.
27- تا كه شايد برخي از آنان به وسيلهي رحمتت بر جايگاه ناشايستم رحم كنند يا به خاطر حال بدم بر من مهرباني و دلسوزي كنند و مرا دعا نمايند، دعايي كه از دعاي من به تو نزديكتر باشد و يا شفاعتي كنند كه از شفاعت من به نزدت استوارتر به شمار آيد، تا به وسيلهي آن از غضبت نجات يابم و به رستگاري رضايتت برسم.
28- بارالها! اگر ندامت و پشيماني در نزد تو، توبه به شمار ميآيد، پس من پشيمانترين پشيمانانم و اگر ترك كردن گناهان توبه است، پس من اولين توبه كننده هستم و اگر استغفار كردن باعث ريختن گناهان ميشود، پس من در برابرت از استغفاركنندگان هستم.
29- بارالها! همان طور كه امر به توبه كردن نمودهاي و قبول شدن آن را ضمانت كردهاي و به دعا كردن تشويق نمودهاي و وعدهي اجابت آن را دادهاي، پس بر محمد و خاندانش درود و رحمت فرست و توبهام را بپذير و مرا با نااميدي از رحمتت بر مگردان، چرا كه تو بسيار توبهپذير ميباشي و نسبت به خطاكاران توبه كننده، مهربان ميباشي.
30- بارالها! بر محمد و خاندانش درود و رحمت فرست، همانگونه كه به وسيلهي او به آزادي،حرّيت و نجات عطا كردي، بر محمد و خاندانش درود و رحمت فرست، درودي كه ما را در روز قيامت و روز نيازمندي به تو شفاعت نمايد، چرا كه تو بر انجام هر چيزي توانايي و برايت آسان است.
برگرفته از صحيفهي سجاديه
بازگشت
Share
|