دعاي جوشن کبير

دعاي جوشن كبير از دعاهاي معروف است و از پيامبر(ص) روايت شده است.

به نام خداوند بخشاينده‌ي مهربان

(1)                خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حقّ نامت، اي خداوند، اي بخشاينده، اي مهربان، اي بزرگوار، اي برپا دارنده، اي بزرگ، اين قديم، اين دانا، اي بردبار، اي فرزانه، پاك و منزهي تو اي آن كه نيست معبودي جز تو؛ به فرياد رس؛ به فريادرس؛ ما را از آتش برهان اي پروردگار.

(2)                اي سرور سروران، اي اجابت كننده دعاها، اي بلند گرداننده مرتبه‌ها، اي صاحب و دوستدار نيكويي‌ها، اي آمرزنده‌ي گناهان، اي بخشنده‌ي درخواست‌ها، اي پذيرنده‌ي توبه‌ها، اي شنواي آواها، اي داناي رازها و نهان‌ها، اي بر طرف كننده‌ي  بلاها.

(3)                اي بهترين آمرزندگان، اي بهترين گشايندگان، اي بهترين ياوران، اي بهترين فرمانروايان، اي بهترين روزي دهندگان، اي بهترين وارثان، اي بهترين ستايندگان، اي بهترين يادآوران، اي بهترين فرود آورندگان، اي بهترين نكوكاران.

(4)                اي آن كه از آن توست ارجمندي و زيبايي؛ اي آن كه از آن توست قدرت و كمال، اي آن كه از آن توست فرمانروايي و شكوه؛ اي آن كه بزرگ و بلند مرتبه‌اي؛ اي پديد آورنده‌ي ابرهاي سنگين، اي آن كه سخت كيفري؛ اي آن كه سريع در حسابي؛ اي آن كه سخت عقابي، اي آن كه به نزد توست پاداش نكو؛ اي آن كه نزد توست ام الكتاب.

(5)                خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي بسيار مهربان، اي بسيار عطا كننده، اي پاداش دهنده، اي برهان، اي فرمانرواي [جهان هستي]، اي خشنود، اي آمرزنده، اي پاك و منزه، اي ياري خواسته شده، اي صاحب نعمت و بيان.

(6)                اي آن كه هر چيز در برابر عظمتت فروتن است، اي آن كه هر چيز در برابر قدرتت فرمانبردار است؛ اي آن كه هر چيز در برابر ارجمنديت خوار است؛ اي آن كه هر چيز در برابر هيبتت خاضع و خاكسار است؛ اي آن كه هر چيز از ترست فرمانبردار است؛ اي آن كه كوه‌ها از بيمت شكافته شود، اي آن كه آسمان‌ها و زمين به فرمانت برپا گشته، اي آن كه زمين‌ها به اذنت پا برجا شده؛ اي آن كه تندر به ستايشت غران است؛ اي آن كه بر ساكنان قلمروت ستم نكني.

(7)                اي آمرزنده‌ي  گناهان، اي برطرف كننده‌ي بلاها، اي نهايت اميدها، اي بسيار بخشنده‌ي  عطايا، اي بخشنده‌ي هدايا، اي روزي دهنده‌ي  آفريدگان، اي برآورنده‌ي  آرزوها، اي شنونده‌ي  شكوه‌ها، اي برانگيزانده‌ي  آفريدگان، اي رهاننده‌ي  اسيران.

(8)                اي دارنده‌ي ستايش و ثنا، اي دارنده‌ي سرفرازي و زيبايي، اي دارنده شرف و بزرگي، اي دارنده‌ي  پيمان و وفا، اي دارنده‌ي گذشت و خشنودي، اي دارنده‌ي نعمت و عطا، اي دارنده‌ي حكم و داوري، اي دارنده‌ي  ارجمندي و پايبندگي، اي دارنده‌ي  بخشش و سخا، اي دارنده‌ي  بخشش‌ها و نعمت‌ها

(9)                خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت، اي بازدارنده، اي دفع كننده، اي بلند گرداننده، اي سازنده، اي سود دهنده، اي شنونده، اي گردآورنده، اي شفاعت پذير، اي دارنده‌ي فراخي، اي فراخي دهنده.

(10)             اي سازنده‌ي هر ساخته، اي آفريننده هر آفريده، اي روزي دهنده‌ي هر روزي‌خوار، اي دارنده‌ي هر دارايي، اي غم‌زداي هر غمزده، اي گشاينده‌ي [گره‌ي اندوه] هر اندوهگين، اي رحم كننده به هر رحم خواهنده، اي ياور هر بي‌ياور، اي پوشاننده‌ي هر معيوب، اي پناهگاه هر رانده شده.

(11)             اي ساز و برگ من به گاه سختي‌ام، اي اميد من به گاه پيشامدهاي ناگوارم، اي همدم من به گاه ترس و تنهايي‌ام، اي همنشين من به گاه بي‌كسي‌ام، اي سرور من به گاه [اقبال] نعمتم، اي فرياد رس من به گاه غم و اندوهم، ‌اي راهنماي من به گاه سرگرداني‌ام، اي توانگري من به گاه بينوايي‌ام، اي ياور من به گاه هراسم.

(12)             اي بسيار داناي به نهان، اي بسيار آمرزنده‌ي  گناهان، اي بسيار پوشاننده‌ي عيب‌ها، اي زداينده‌ي اندوه‌ها، اي گرداننده‌ي دل‌ها، اي طبيب دل‌ها، اي روشني‌دهنده‌ي دل‌ها، اي همدم دل‌ها، اي گشاينده‌ي اندوه‌ها، اي برطرف كننده‌ي  غم‌ها.

(13)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي بزرگ، اي كارساز [بندگان] اي ضامن، اي راهنما، اي توجه پذير، اي دولت دهنده، اي بخشنده، اي درگذرنده، اي دگرگون كننده.

(14)             اي راهنماي سرگشتگان، اي فرياد رس فرياد خواهان، اي دادرس دادخواهان، اي پناه جويان، اي پناه بيمناكان، اي ياور مؤمنان، اي رحم كننده بينوايان؛ اي پناهگاه گنهكاران، اي آمرزنده‌ي بزهكاران، اي اجابت كننده دعاي بيچارگان.

(15)             اي دارنده‌ي بخشش و نيكي، اي دارنده‌ي فضل و نعمت، اي دارنده‌ي ايمني و پناه، اي دارنده‌ي پاكي و پاكيز‌گي، اي دارنده‌ي فرزانگي و بيان، اي دارنده‌ي مهر و خشنودي، اي دارنده‌ي حجت و برهان، اي دارنده‌ي بزرگي و فرمانروايي، اي دارنده‌ي مهرباني و ياوري، اي دارنده‌ي گذشت و‌ آمرزش.

(16)             اي آن كه پروردگار هر چيزي؛ اي آن كه معبود هر چيزي؛ اي آن كه آفريدگار هر چيزي؛ اي آن كه سازنده هر چيزي؛ اي آن كه پيش از هر چيزي؛ اي آن كه پس از هر چيزي، اي آن كه از هر چيزي؛ اي آن كه داناي به هر چيزي، اي آن كه تواناي به هر چيزي؛ اي آن كه بماني و همه چيز به نيستي رود.

(17)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت، اي ايمني دهنده، اي مراقب و نگهدار، اي هستي بخش، اي تلقين كننده؛ اي بيان كننده، اي آسان كننده، اي قدرت دهنده، اي آراينده، اي آشكار كننده؛ اي تقسيم كننده.

(18)             اي آن كه در فرمانرواييت بر پا دارنده‌اي؛ اي آن كه در سلطنت قديمي؛ اي آن كه در جلال و شوکتت بزرگي؛ اي آن كه بر بندگانت مهرباني؛ اي آن كه بر هر چيز دانايي؛ اي آن كه بر هر كه نافرماني‌ات كند بردباري؛ اي آن كه بر هر كه به تو اميد بندد بخشنده و بزرگواري؛ اي آن كه در ساختن فرزانه‌اي؛ اي آن كه در عين فرزانگي مهرباني؛ اي آن كه در لطف خود قديمي.

(19)             اي آن كه جز به فضل تو اميد نرود؛ اي آن كه جز از گذشت تو درخواست نشود؛ اي آن كه جز از نيكي تو انتظار نرود؛ اي آن كه جز از عدل تو بيم نرود؛ اي آن كه پايدار نماند جز فرمانروايي تو؛ اي آن كه چيرگي و غلبه‌اي نيست مگر چيرگي تو؛ اي آن كه مهرت همه‌ي  هستي را فرا گرفته؛ اي آن كه مهرت بر خشمت پيشي گرفته، اي آن كه دانايي تو بر همه چيز احاطه يافته؛ اي آن كه كسي همانند تو نيست.

(20)             اي گشاينده‌ي اندوه، اي زداينده‌ي غم، اي آمرزنده‌ي گناه، اي پذيرنده‌ي توبه، اي آفريننده‌ي  آفريده، اي راست‌وعده، اي وفاكننده به پيمان، اي داناي به نهان، اي شكافنده‌ي دانه، اي روزي دهنده‌ي ‌آفريده.

(21)             خداوندا،، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت؛ اي بلند مرتبه، اي وفا كننده، اي توانگر؛ اي بي‌نياز، اي مهربان، اي خشنود، اي پاكيزه؛ اي آغاز، اي نيرومند، اي سرور

(22)             اي آن كه زيبا را آشكار كني؛ اي آن كه زشت را پوشاني؛ اي آن كه كسي را به گناه نگيري؛ اي آن كه پرده ندري؛ اي بزرگ گذشت، اي نيكو درگذرنده، اي فراخ آمرزش، اي گشاده‌دست به مهر و مرحمت، اي صاحب هر راز، [اي داناي هر راز] اي نهايت هر شكوه و گلايه.

(23)             اي دارنده‌ي نعمت فراخ، اي دارنده‌ي‌ رحمت گسترده، اي دارنده‌ي‌ نعمت پيشين، اي دارنده‌ي حكمت رسا، اي دارنده‌ي قدرت كامل، اي دارنده‌ي برهان قاطع، اي دارنده‌ي بزرگواري آشكار، اي دارنده‌ي ارجمندي جاودان، اي دارنده‌ي  نيروي استوار، اي دارنده‌ي بزرگي بلند و استوار.

(24)             اي پديدآرنده‌ي آسمان‌‌ها، اي قراردهنده‌ي تاريكي‌ها، اي رحم‌كننده‌ي به اشك‌ها، اي درگذرنده‌ي لغزش‌ها، اي پوشاننده‌ي زشتي‌ها، اي زنده‌كننده‌ي مردگان، اي فرود آرنده‌ي آيت‌ها، اي فزون كننده‌ي نيكي‌ها، اي زداينده‌ي بدي‌ها؛ اي سخت‌گيرنده‌ي انتقام‌ها.

(25)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي صورت دهنده، اي اندازه گيرنده، اي نگرنده به فرجام كارها؛ اي پاك كننده،‌ اي روشني دهنده، اي آسان كننده، اي مژده دهنده، اي بيم دهنده، اي مقدم دارنده، اي مؤخر دارنده.

(26)             اي پروردگار خانه‌ي حرام [كعبه] اي پروردگار ماه حرام، اي پروردگار شهر حرام [مكه] اي پروردگار پايه و مقام، اي پروردگار مشعر الحرام، اي پروردگار مسجد الحرام، اي پروردگار حلال و حرام، اي پروردگار روشنايي و تاريكي، اي پروردگار درود و سلام، اي پروردگار نيرو در آفريدگان.

(27)             اي داورترين داوران، اي دادگرترين دادگران، اي راستگوترين راستگويان،‌ اي پاكيزه‌ترين پاكان، اي نكوترين آفرينندگان، اي سريعترين حساب‌رسان، اي شنواترين شنوايان، اي بيناترين بنيايان، اي شفيع‌ترين شفيعان، اي گرامي‌ترين گراميان.

(28)             اي تكيه‌گاه آن كه او را تكيه‌گاهي نيست؛ اي پشتيبان آن كه او را پشتيباني نيست؛ اي اندوخته‌ي آن كه او را اندوخته‌اي نيست؛ اي پناهگاه آن كه او را پناهگاهي نيست؛ اي فريادرس آن كه او را فريادرسي نيست؛ اي ياور آن كه او را ياوري نيست؛ اي همدم آن كه او را همدمي نيست؛ اي پناه آن كه او را پناهي نيست.

(29)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت، اي نگهدارنده‌ي، اي قائم، اي پايدار، اي مهربان، اي سلامت بخش، اي داور، اي دانا، اي تقسيم كننده، اي تنگ گرداننده، اي فراخ گرداننده.

(30)             اي نگهدار آن كه از او نگهداري خواهد؛ اي رحم‌كننده‌ي آن كه از او رحمت خواهد؛ اي آمرزنده‌ي آن كه از او آمرزش خواهد؛ اي ياور آن كه از او ياري خواهد؛ اي فرياد رس آن كه از او فريادرسي خواهد؛ اي نگهبان آن كه از او نگهباني خواهد؛ اي بزرگواري دهنده‌ي  آن كه از او بزرگواري خواهد، اي راهنماي آن كه از او رهنمايي خواهد؛ اي فريادرس آن كه از او فريادرسي خواهد؛ اي ياور آن كه از او ياوري خواهد؛ اي دادرس آن كه از او دادرسي خواهد.

(31)             اي مقتدري كه بر تو ستم نرود؛ اي لطيفي كه گوهرت درك نشود؛ اي پاينده و برپا دارنده‌اي كه به خواب نروي؛ اي جاوداني كه نيست شوي، اي زنده‌اي كه نميري؛ اي شاهي كه زوال نيابي؛ اي ماندگاري كه فنا نپذيري؛ اي دانايي كه نادان نشوي، اي بي‌نيازي كه اطعام نشوي؛ اي نيرومندي كه ناتوان نگردي.

(32)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي يكتا، اي يگانه، اي گواه، اي بزرگوار، اي ستاينده‌ي  [ذات اقدس خود]، اي راهنما، اي برانگيزاننده، اي وارث، اي زيان رساننده، اي سود دهنده.

(33)             اي بزرگ‌تر از هر بزرگ، اي گرامي‌تر از هر گرامي، اي مهربان‌تر از هر مهربان، اي داناتر از هر دانا، اي فرزانه‌تر از هر فرزانه، اي قديم‌تر از هر قديم، اي بزرگ‌تر از هر بزرگ، اي لطيف‌تر از هر لطيف؛ اي ولاتر از هر والا، اي ارجمندتر از هر ارجمند.

(34)             اي بزرگوار چشم پوش، اي بزرگ نعمت‌دهنده، اي بسيار خير، اي ديرين بخشش، اي هميشه مهربان، اي دقيق صنعت، اي زداينده‌ي اندوه، اي برطرف‌كننده‌ي زيان و گزند، اي دارنده‌ي فرمانروايي، اي داور راست و درست.

(35)             اي آن كه در پيمانت وفاداري، اي آن كه در عين وفا نيرومندي؛ اي آن كه در نيرومنديت بلند مرتبه‌اي؛ اي آن كه در عين بلند مرتبگي نزديكي؛ اي آن كه در عين نزديكي لطيفي؛ اي آن كه در عين لطف بزرگواري، اي آن كه در عين بزرگواري عزيزي؛ اي آن كه در عزت بزرگي، اي آن كه در عين بزرگي بزرگواري؛ اي آن كه در عين بزرگواري ستوده‌اي.

(36)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي كفايت كننده، شفا دهنده، اي وفا كننده‌، اي عافيت دهنده، اي راهنما، اي فراخواننده، اي داور، اي خشنود،‌ اي والا، اي ماندگار.

(37)             اي آن كه هر چيز در برابرت فروتن است؛ اي آن كه هر چيز در برابرت رام است؛ اي آن كه همه هستي از آن توست، اي آن كه  هر چيز به سوي تو بازگردانده است، اي آن كه هر چيز از تو ترسان است؛ اي آن كه هر چيز به تو پايدار است، اي آن كه هر چيز به سوي تو گردنده است؛ اي آن كه هر چيز ستايش تو كند؛ اي آن كه هر چيز فناپذير است مگر ذات تو.

(38)             اي آن كه گريزگاهي نيست جز به سوي تو؛ اي آن كه پناهگاهي نيست جز درگاه تو؛ اي آن كه مقصدي نيست جز به سوي تو؛ اي آن كه راه نجاتي نيست جز به سوي تو؛ اي آن كه  ميلي نيست جز به تو؛ اي آن كه جنبش نيرويي نيست جز به تو؛ اي آن كه ياري خواسته نشود جز از تو؛ اي آن كه توكل نشود جز بر تو؛ اي آن كه اميد نرود جز به تو؛ اي آن كه پرستيده نشود جز تو

(39)             اي بهترين كسي كه از او ترسند؛ اي بهترين كسي كه به او گرايند؛ اي بهترين كسي كه او را جويند؛ اي بهترين كسي كه از او درخواست كنند؛ اي بهترين كسي كه او را قصد كنند؛ اي بهترين كسي كه او را ياد كنند؛ اي بهترين كسي كه اور ا سپس گويند؛ اي بهترين كسي كه او را دوست دارند؛ اي بهترين كسي كه او را خوانند؛ اي بهترين كسي كه به او انس گيرند.

(40)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي آمرزنده، اي پوشاننده، اي توانا، اي چيره، اي آفريننده، اي شكننده، اي پيوند زننده، اي يادآور، اي بيننده، اي ياور.

(41)             اي آن كه آفريدي و به اعتدال بياراستي؛ اي آن كه اندازه گرفتي و راهنمايي كردي؛ اي آن كه گرفتاري را بزدايي؛ اي آن كه راز را بشنوي؛ اي آن كه غريقان را نجات دهي؛ اي آن كه بخنداني و بگرياني، اي آن كه بميراني و زنده كني؛ اي آن كه جفت نر و ماده را بيافريني.

(42)             اي آن كه در خشكي و دريا راه به سوي توست؛ اي آن كه در كرانه‌هاي افق نشانه‌هاي توست؛ اي آن كه در نشانه‌هايش برهان توست؛ اي آن كه در مرگ قدرت توست؛ اي آن كه در گورها عبرت توست؛ اي آن كه در رستاخير، فرمانروايي توست؛ اي آن كه در حساب، ترس از توست؛ اي آن كه در سنجش، داوري توست؛ اي آن كه در بهشت پاداش توست؛ اي آن كه در آتش كيفر توست.

(43)             اي آن كه بيمناكان به سوي تو گريزند؛ اي آن كه گنهكاران به تو پناه جويند؛ اي آن كه توبه كاران آهنگ تو كنند؛ اي آن كه پارسايان به تو گرايند؛ اي آن كه سرگشتگان به تو پناه آرند؛ اي آن كه مريدان به تو انس گيرند؛ اي آن كه دوستداران به تو بالند؛ اي آن كه خطا كاران به گذشت تو طمع دارند؛ اي آن كه يقين داران به تو آرام گيرند؛ اي آن كه توكل كنندگان بر تو توكل كنند.

(44)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت، اي دوست، اي طبيب، اي نزديك، اي نگهبان، اي حسابگر، اي باهيبت، اي پاداش دهنده، اي اجابت كننده، اي آگاه، اي بينا

(45)             اي نزديكتر از هر نزديك، اي محبوبتر از هر محبوب، اي بيناتر از هر بينا، اي آگاهتر از هر آگاه، اي ارجمندتر از هر ارجمند، اي والاتر از از هر والا، اي نيرومندتر از هر نيرومند، اي بي‌نيازتر از هر بي‌نياز، اي بخشنده‌تر از هر بخشنده، اي مهربان‌ترين از هر مهربان.

(46)             اي پيروز شكست ناپذير، اي سازنده‌ي  ساخته نشده، اي آفريننده‌ي  آفريده نشده، اي مالك مملوك ناشده، اي چيره‌ي مقهور ناگشته؛ اي بلند گرداننده‌ي بلند گردانيده ناشده، اي نگهدارنده‌ي  نگاهداشته نشده، اي ياور ياري ناشده‌، اي حاضر غايب ناشده، اي نزديك دور ناشده.

(47)             اي نور نور، اي نور دهنده‌ي نور، اي آفريننده‌ي نور، اي تدبير كننده‌ي نور، اي اندازه‌گيرنده‌ي  نور، اي نور هر نور، اي نور پيش از هر نور، اي نور پس از هر نور، اي نور بالاي هر نور، اي نوري كه همانند آن نوري نيست.

(48)             اي آن كه دهش تو ارجمند است؛ اي آن كه كار تو لطيف است؛ اي آن كه لطف تو پايدار است؛ اي آن كه احسان تو ديرين است، اي آن كه گفتار تو حق است؛ اي آن كه وعده تو راست است؛ اي آن كه گذشت تو فضل است؛ اي آن كه كيفر تو عدل است؛ اي آن كه ياد تو شيرين است؛ اي آن كه بخشش تو فراگير است.

(49)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي آسان كننده، اي تفصيل دهنده، اي دگرگون كننده، اي خوار گرداننده، اي فرود آرنده، اي بخشنده، اي فزوني دهنده، اي بسيار دهنده، اي مهلت دهنده، اي بسيار نكوكار

(50)             اي آن كه بيني و ديده نشوي؛ اي آن كه آفريني و‌آفريده نشوي، اي آن كه راهنمايي و راهنمايي نيابي؛ اي آن كه زنده كني و كس تو را زندگي نبخشد؛ اي آن كه [از كردار و رفتار همگان] پرسي و [هر چه كني از آن] پرسيده نشوي؛ اي آن كه خوراني و خورانده نشوي؛ اي آن كه حكم ، راني و برتو حكمي رانده نشود؛ اي آن كه نه زاده‌اي و نه زاده شده‌اي و تو را همتايي نيست.

(51)             اي نيكو حسابگر، اي نيكو طبيب، اي نيكو نگهبان، اي نيكو نزديك، اي نيكو اجبات كننده، اي نيكو دوست؛ اي نيكو ضامن، اي نيكو كارساز، اي نيكو سرور. اي نيكو ياور.

(52)             اي شادي عارفان، اي آرزوي دوست‌دارن، اي همدم مريدان، اي دوست تو به كاران، اي روزي دهنده‌ي ناداران، اي اميد گنه‌كاران، اي روشني چشم پرستش كنندگان، اي زداينده‌ي اندوه اندوهمندان، اي غم‌زداي غمزدگان؛ اي معبود نخستينيان و پسينيان.

(53)             خداوندا، از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي پروردگار ما، اي معبود ما، اي سرور ما، اي صاحب ما، اي ياور ما، اي نگهدار ما، اي رهنماي ما، اي ياري كننده‌ي  ما، اي دوست ما، اي طبيب ما.

(54)             اي پروردگار پيامبران و نيكوكاران، اي پروردگار راستگويان و گزيدگان، اي پروردگار بهشت و دوزخ، اي پروردگار كهتران و مهتران، اي پروردگار دانه‌ها و ميوه‌ها، اي پروردگار رودها و درختان، اي پروردگار هامون‌ها و دشت‌ها، اي پروردگار خشكي‌ها و درياها، اي پروردگار روزان و شبان، از پروردگار آشكارها و نهان‌ها.

(55)             اي آن كه فرمان تو در همه چي، نافذ است اي آن كه دانش تو به هر چيز احاطه دارد، اي آن كه قدرت تو به هر چيز رسيده است؛ اي آن كه بندگان نتوانند نعمت‌هاي تو شمرند؛ اي آن كه آفريدگان از عهده‌ي  شكر تو برنيايند؛ اي آن كه فهم‌ها، بزرگي‌ تو درك نتوانند كرد؛ اي آن كه پندارها به گوهر تو نرسند؛ اي آن كه بزرگي و عظمت جامه‌ي توست؛ اي آن كه بندگان از حكم تو سرپيچي نتوانند كرد؛ اي آن كه هيچ فرمانروايي و حكومتي نباشد جز فرمانروايي تو؛ اي آن كه عطايي نيست جز عطاي تو.

(56)             اي آن كه برترين مثل‌ها از آن توست؛ اي آن كه ارجمندترين صفات از آن توست؛ اي آن كه دنيا و آخرت از آن توست؛ اي آن كه جايگاه بهشت از آن توست؛ اي آن كه آيت‌هاي بزرگ از آن توست؛ اي آن كه نام‌هاي نكو از آن توست؛ اي آن كه فرمان و داوري از آن توست، اي آن كه هوا و فضا از آن توست، اي آن كه عرش و فرش از آن توست؛ اي آن كه آسمان‌ها بلند از آن توست.

(57)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي بسيار درگذرنده؛ اي نيك آمرزنده، اي بسيار شكيبا، اي بسيار سپاس‌پذير، اي مهربان، اي دلنواز، اي درخواست شده‌ي  [بندگان] اي دوست دارنده، اي بسيار منزه، اي پاك و فرخنده

(58)             اي آن كه در آسمان است آثار بزرگي تو، اي آن كه در زمين است نشانه‌هاي تو؛ آن كه در همه چيز است دليل‌هاي تو؛ اي آن كه در درياهاست شگفتي‌هاي تو؛ آن كه در كوه‌هاست گنجينه‌هاي تو؛ اي آن كه آفرينش را آغاز نمايي سپس آنر ا بازگرداني؛ اي آن كه همه‌ي  امور به سوي تو باز گردد؛ اي آن كه لطف خود را در هر چيز آشكار كني؛ اي آن كه همه چيز را نكو آفريني؛ اي آن كه قدرت تو در همه‌ي  آفريدگان تصرف دارد.

(59)             اي دوست ‌آن كه دوستي ندارد؛ اي طبيب آن كه طبيبي ندارد؛ اي اجابت كننده‌ي آن كه اجابت كننده‌اي ندارد؛ اي دلسوز آن كه دلسوزي ندارد؛ اي همراه آن كه همراهي ندارد؛ اي دادرس آن كه دادرسي ندارد؛ اي راهنماي آن كه راهنمايي ندارد؛ اي همدم آن كه همدمي ندارد؛ اي رحم كننده‌ي آن كه رحم كننده‌ي اي آن كه رحم كننده‌‌اي ندارد؛ اي همنشين آن كه همنشيني ندارد.

(60)             اي كفايت كننده‌ي  آن كه از او كفايت خواهد؛ اي راهنماي آن كه از او راهنمايي خواهد؛ اي نگهبان آن كه از او نگهباني خواهد؛ اي رعايت كننده‌ي آن كه از او رعايت خواهد، اي شفا دهنده‌ي آن كه از او شفا خواهد، اي داور آن كه از او داوري خواهد؛ اي بي‌نياز كننده‌ي آن كه از او بي‌نيازي خواهد؛ اي وفا كننده‌ي  آن كه از او وفاداري خواهد؛ اي نيرو دهنده‌ي آن كه از او نيرو خواهد؛ اي سرور آن كه از او سروري خواهد.

(61)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي آفريننده اي روزي دهنده، اي گويا، اي راستگو، اي شكافنده، اي جدا كننده، اي پاره كننده، اي پيوند زننده، اي پيشي گيرنده، اي بلندمرتبه

(62)             اي آن كه روزان و شبان را گرداني؛ اي آن كه تاريكي‌ها و روشني‌ها را قرار دادي؛ اي آن كه سايه و گرمي را آفريدي؛ اي آن كه خورشيد و ماه را تسخير كردي؛ اي آن كه نيكي و بدي را مقدر نمودي؛ اي آن كه مرگ و زندگي را آفريدي؛ اي آن كه آفرينش و فرمان از آن توست؛ اي آن كه همسر و فرزندي نگرفته‌اي؛ اي آن كه تو را در فرمانروايي، انبازي نيست؛ اي آن كه از سر خواري و نياز دوست و هم‌پيماني برنگرفته‌اي.

(63)             اي آن كه مقصود مريدان داني؛ اي آن كه نهاد خموشان شناسي؛ اي آن كه ناله‌ي ناتوانان شنوي؛ اي آن كه گريه‌ي بيمناكان بيني؛ اي آن كه نياز درخواست كنندگان رواسازي؛ اي آن كه پوزرش توبه‌كاران پذيري، اي آن كه كردار تباهكاران اصلاح نكني؛ اي آن كه مزد نكوكاران تباه مسازي؛ اي آن كه از دل عارفان دور نيستي؛ اي بخشنده‌ترين بخشندگان.

(64)             اي هميشه پاينده؛ اي شنونده‌ي دعا؛ اي فراخ دهش؛ اي آمرزنده‌ي لغزش، اي پديد آورنده‌ي  آسمان، اي نيكو آزمايش، اي نيكو ستايش، اي ديرين والا، اي بسيار وفا كننده، اي بزرگ پاداش.

(65)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي پوشاننده، اي آمرزنده، اي مقهور كننده، اي مقتدر، اي بسيار شكيبا، اي نيكوكار، اي مختار، اي بسيار گشاينده، اي بسيار بخشنده؛ اي شادي‌بخش.

(66)             اي آن كه مرا آفريدي و به اعتدال بياراستي؛ اي آن كه مرا روزي دادي و پروردي؛ اي آن كه مرا خواندي و نوشاندي؛ اي آن كه مرا نزديك [درگاهت] كردي و مقرب ساختي؛ اي آن كه مرا حراست كردي و كفايت بنمودي، اي آن كه مرا نگهداشتي و حمايت كردي؛ اي آن كه مرا ارج بنهادي و بي‌نيازي دادي؛ اي آن كه مرا توفيق دادي راهنمايي كردي ‌اي آن كه با من انس يافتي و پناهم دادي؛ اي آن كه مرا بميراني و زنده كني.

(67)             اي آن كه حق را با وعده‌هاي خويش پيروزي دهد؛ اي آن كه از بندگانت توبه پذيري؛ اي آن كه  ميان انسان و دلش حايل شوي؛ اي آن كه شفاعت سود ندهد جز به اذن تو؛ اي آن كه تويي داناتر به گمشدگان راهت؛ اي آن كه حكمت را نسخ‌كننده‌اي نيست؛ اي آن كه قضايت را بازگرداننده‌اي نيست؛ اي آن كه همه چيز به فرمانت برند؛ اي آن كه آسمان‌ها به قدرتت در هم پيچده شود؛ اي آن كه بادها فرستد پيش؛ مژده دهنده به رحمت خويش.

(68)             اي آن كه زمين را گهواره قرار دادي، اي آن كه كوه‌ها را ميخ‌هاي [زمين] گرداندي؛ اي آن كه خورشيد را چراغي فرزوان نهادي؛ اي آن كه ماه را روشني بخش ساختي؛ اي آن كه شب را پوششي گرداندي؛ اي آن كه روز را گاه معاش ساختي؛ اي آن كه خواب را مايه‌ي آرامش گرداندي؛ اي آن كه آسمان را افراشتي؛ اي آن كه همه موجودات را جفت آفريدي؛ اي آن كه آتش را كمينگاه [دوزخيان] قرار دادي.

(69)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي شنوا، اي شفاعت كننده، اي بلند گرداننده، اي بلند مرتبه، اي سريع، اي نو پديد آرنده، اي بزرگ، اي توانا، اي آگاه، اي پناه دهنده.

(70)             اي زنده پيش از هر زنده، اي زنده‌ي  پس از هر زنده، اي زنده‌اي كه هيچ زنده‌اي همانند تو نيست؛ اي زنده‌اي كه هيچ زنده‌اي با تو انباز نيست؛ اي زنده‌اي كه به زنده‌اي نيازمند نيستي؛ اي زنده‌اي كه هر زنده‌اي را بميراني؛ اي زنده‌اي كه هر زنده‌اي را روزي دهي؛ اي زنده‌اي كه زندگي را از زنده‌اي به ارث نبرده‌اي؛ اي زنده اي كه مردگان را زنده كني، اي زنده، اي پاينده‌اي كه تو را خواب و پبنكي نگيرد.

(71)             اي آن كه تو را يادي است كه فراموش نشوي؛ اي آن كه تو را نوري است كه خاموش نگردي؛ اي آن كه تو را نعمت‌هايي است كه شمارش نشود؛ اي آن كه تو را فرمانروايي و حكومتي است كه زايل نشود؛ اي آن كه تو را ستايشي است كه شمرده نشود؛ اي آن كه شكوه و حلالت چگونگي ندارد؛ اي آن كه كمالت درك نشود؛ اي آن كه قضايت باز گردانده نشود؛ اي آن كه صفاتت دگرگوني نپذيرد؛ اي آن كه اوصافت تغيير نيابد.

(72)             اي پروردگار جهانيان، اي مالك روز جزا، اي مقصد نهايي جويندگان، اي پناه پناه آورندگان، اي دريابنده‌ي گريزندگان، اي آن كه شكيبايان را دوست داري؛ اي آن كه توبه‌كاران را دوست داري؛ اي آن كه پاكان را دوست داري؛ اي آن كه نيكوكاران را دوست داري؛ اي آن كه تويي دانا به راه يافتگان.

(73)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي دل رحم، اي نگهدارنده، اي فراگيرنده، اي نيرو دهنده، اي دادرس، اي ارجمند گرداننده، اي خوار كننده اي آغاز كننده، اي باز گرداننده.

(74)             اي آن كه تويي يگانه بي ضد؛ اي آن كه تويي يكتايي بي‌همتا؛ اي آن كه تويي بي‌نيازي بي‌عيب؛ اي آن كه تويي تنهايي بي چگونگي؛ اي آن كه تويي داوري بي‌ستم؛ اي آن كه تويي پروردگاري بي ‌‌وزير؛ اي آن كه تويي ارجمندي بي‌خواري؛ اي آن كه تويي توانگري بي‌فقر؛ اي آن كه تويي پادشاهي عزل ناپذير، اي آن كه تويي وصف شده‌اي بي‌مانند.

(75)             اي آن كه ياد تو مايه‌ي سربلندي يادآوران است؛ اي آن كه سپس تو مايه‌ي رستگاري سپاس‌گزاران است؛ اي آن كه ستايش تو مايه‌ي  ارجمندي ستايشگران است؛ اي آن كه فرمانبرداري تو مايه‌‌ي  رهايي فرمانبرداران است؛ اي آن كه درگاهت براي جويندگان باز است؛ اي آن كه راهت براي توبه‌كاران روشن است؛ اي آن که نشانه‌هايت براي بينندگان، برهان است؛ اي آن كه كتابت يادآور پرهيزگاران است؛ اي آن كه رزقت شامل حال فرمانبرداران و نافرمانان است؛ اي آن كه رحمتت به نيكوكاران نزديك است.

(76)             اي آن كه نامت مبارك است؛ اي آن كه شكوت و جلالتت بزرگ است؛ اي آن كه معبودي نيست جز تو؛ اي آن كه ستايشت بس والاست؛ اي آن كه نام هايت پاك است؛ اي آن كه بقايت جاودانه است؛ اي آن كه زيبايي و جلوه‌ات، بزرگي است؛ اي آن كه جامه‌ات كبريايي است؛ اي آن كه رحمت‌هايت را حسابي نيست؛ اي آن كه نعمت‌هايت شماري ندارد.

(77)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي ياور؛ اي امانت‌دار، اي آشكار كننده، اي بسيار نيرومند، اي بلند مقام، اي رهنما، اي ستوده، اي بزرگوار، اي توانا، اي گواه.

(78)             اي دارنده‌ي عرش شكوهمند، اي دارنده‌ي  گفتار راست؛ اي دارنده‌ي  كردار درست و محكم، اي دارنده‌ي انتقام سخت، اي دارنده‌ي نويد و تهديد، اي آن كه تو سروري ستوده‌اي، اي آن كه تو كننده‌اي هر چه خواهي، اي آن كه تو نزديكي، دوري ناپذيري؛ اي آن كه تو بر هر چيز گواهي؛ اي آن كه تو به بندگان ستمگر نيستي.

(79)             اي آن كه تو انباز و وزيري نيست؛ اي آن كه تو را همتا و مانندي نيست؛ اي آن كه آفريننده‌ي  خورشيد و ماه تناباني، اي بي‌نياز كننده‌ي  بينواي تهيدست؛ اي روزي دهنده‌ي  كودك خردسال و رحم كننده‌ي  پير كهنسال؛ اي پيوند دهنده‌ي استخوان شكسته، اي نگهدارنده‌ي  ترسان پناهنده؛ اي آن كه به احوال بندگان خود آگاه و بينايي؛ اي آن كه بر هر چيز توانايي

(80)             اي دارنده‌ي بخشش و نعمت؛ اي دارنده‌ي فضل و كرم، اي آفريننده‌ي لوح و قلم، اي آفريننده‌ي ذره و نفوس، اي دارنده‌ي عذاب و انتقام، اي الهام كننده‌ي عرب و عجم اي زداينده‌ي زيان و گزند، اي داناي به راز و نيات درون، اي پروردگار كعبه و حرم اي آن كه موجودات را از نيستي آفريد.

(81)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي كننده اي قرار دهنده، اي توبه پذير، اي كامل، اي حد كننده، اي پيوند دهنده، اي دادگر، اي چيره، اي جوينده، اي بخشنده

(82)             اي آن كه به فضل خويش نعمت بخشي، اي آن كه به بخشش خود بزرگ اي آن كه خود بخشي اي آن كه به نيروي خويش نيرومندي، اي آن كه به حكمت خود اندازه گيري كني، اي آن كه به تدبير خود داوري كني، اي آن كه به دانش خود تدبير كني؛ اي آن كه به بردباري خود در گذري؛ اي آن كه در عين برتري نزديكي، اي آن كه در عين نزديكي برتري.

(83)             اي آن كه مي‌آفريني آن چه خواهي؛ اي آن كه مي كني آن چه خواهي؛ اي آن كه راهنمايي كني هر كه را خواهي؛ اي آن كه گمراه كني هر كه را خواهي؛ اي آن كه كيفر دهي هر كه را خواهي؛ اي آن كه آمرزي هر كه را خواهي؛ اي آن كه ارجمند كني هر كه را خواهي؛ اي آن كه خوار كني هر كه را خواهي ؛ اي آن كه در رحم‌ها صورت نگاري هر چه خواهي؛ اي آن كه به رحمت خويش خاص گرداني هر كه را خواهي.

(84)             اي آن كه همسري و فرزندي بر نگرفته‌اي؛ اي آن كه براي هر چيز اندازه‌اي قرار دادي؛ اي آن كه احدي را در حكم خود شريك نگردانده‌اي؛ اي آن كه فرشتگان را فرستادگاني بنهادي؛ اي آن كه در آسمان، برج‌هايي قرار دادي؛ اي آن كه زمين را آرامشگاهي ساختي؛ اي آن كه از آبي [بي مقدار] بشري پديدار كردي؛ اي آن كه براي هر چيز مدتي معين مقرر كردي؛ اي آن كه دانشت همه چيز را فرا گرفته؛ اي آن كه هر چيز را به شمار آري.

(85)             خداوندا، همانا از تو درخواست  مي كنم به حق نامت اي آغاز، اي انجام، اي پيدا، اي پنهان، اي نيكوكار، اي حق، اي يگانه، اي يكتا، اي بي‌نياز، اي جاودان.

(86)             اي بهترين نيكويي كه شناخته شده؛ اي برترين معبودي كه پرستش ده؛ اي والاترين سپاس شده‌اي. كه سپاس شده؛ اي عزيزترين ياد شده‌اي كه ياد شده؛ اي برترين ستوده‌اي كه ستايش شده‌، اي قديمي‌ترين موجودي كه خواسته شده؛ اي بالاترين وصف شده‌اي كه توصيف شده؛ اي بزرگترين مقصودي كه قصد شده؛ اي گرامي‌ترين درخواست شده‌اي كه از او درخواست شده؛ اي بزرگوارترين محبوبي كه شناخته شده.

(87)             اي دوست گريه كنندگان، اي سرور توكل كنندگان، اي راهنماي گمراهان، اي سرپرست مؤمنان، اي همدم يادآوران، اي پناهگاه ستمديدگان، اي رهاننده‌ي راستگويان، اي تواناترين توانايان، اي داناترين دانايان، اي معبود همه آفريدگان.

(88)             اي آن كه بلندمرتبه و چيره‌اي؛ اي آن كه دارنده و توانايي؛ اي آن كه باطن و آگاهي؛ اي آن كه پرستيده شوي و پاداش دهي؛ اي آن كه نافرماني گردي و آمرزي؛ اي آن كه انديشه‌ها تو را فرا نگيرند؛ اي آن كه چشمي تو را درنيابد؛ اي آن كه نشاني بر تو نهان نماند؛ اي روزي دهنده بشر؛ اي اندازه گيرنده هر اندازه.

(89)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي نگهدارنده، اي آفريننده، اي پديدآرنده، اي بلند مرتبت، اي غم‌زدا، اي گشاينده، اي برطرف‌كننده، اي ضامن، اي فرمان‌دهنده، اي بازدارنده.

(90)             اي آن كه غيب را جز تو كسي نداند؛ اي آن كه بدي را جز تو بازنگرداند؛ اي آن كه آفريدگان را جز تو نيافريند؛ اي آن كه گناهان را جز تو نيامرزد؛ اي آن كه نعمت‌ها را جز تو تمام نكند؛ اي آن كه دل‌ها را جز تو نگرداند؛ اي آن كه كارها را جز تو تدبير نكند؛ اي آن كه باران را جز تو فرو نفرستد؛ اي آن كه روزي را جز تو نگسترد؛ اي آن كه مردگان را جز تو فرو نفرستد؛ اي آن كه روزي را جز تو نگسترد؛ اي آن كه مردگان را جز تو زنده نگرداند.

(91)             اي ياور ناتوانان، اي همنشين غريبان، اي ياور دوستان، اي مقهور كننده‌ي دشمنان، اي افرازنده‌ي آسمان، اي همدم گريزندگان، اي دوست پرهيزگاران، اي گنجينه‌ي تهيدستان، اي معبود توانگران، اي بزرگوارترين بزرگواران.

(92)             اي كفايت كننده از هر چيز ، اي قائم بر هر چيز، اي آن كه چيزي همانند تو نيست؛ اي آن كه چيزي به فرمانرواييت نيفزايد؛ اي آن كه چيزي از تو نهفته نگردد؛ اي آن كه چيزي از گنجينه‌ي تو نكاهد؛ اي آن كه چيزي همانند تو نيست؛ اي آن كه چيزي از دانش تو پنهان نماند؛ اي آن كه تو به هر چيز آگاهي؛ اي آن كه رحمت تو هر چيز را فرا گرفته است.

(93)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي گرامي دارنده،‌ اي خوراننده، اي نعمت دهنده، اي بخشنده، اي بي‌نياز كننده، اي سرمايه دهنده، اي نابود گرداننده، اي زنده كننده، اي خشنود سازنده، اي رهاننده.

(94)             اي اول هر چيز و آخر آن، اي معبود هر چيز و مالك آن، اي پروردگار هر چيز و سازنده‌ي آن، اي پديد آورنده‌ي هر چيز و آفريننده‌ي آن، اي تنگ گرداننده‌ي هر چيز و فراخي دهنده‌ي آن، اي آغاز كننده‌ي هر چيز و باز گرداننده‌ي آن، اي پديد آرنده‌ي هر چيز و اندازه گيرنده‌ي آن، اي هستي بخش هر چيز و دگرگون كننده‌ي آن، اي زنده كننده‌ي هر چيز و  ميراننده‌ي آن، اي آفريننده‌ي هر چيز و وارث آن

(95)             اي بهترين ياد كننده و ياد شده، اي بهترين سپاس‌گزار و سپاس شده، اي بهترين ستاينده و ستايش شده، اي بهترين ستاينده و ستايش شده، اي بهترين گواه و گواهي شده، اي بهترين خواننده و خوانده شده، اي بهترين اجابت كننده و اجابت شده، اي بهترين همدم و مونس، اي بهترين رفيق و همنشين، اي بهترين مقصود و مطلوب، اي بهترين دوست و محبوب.

(96)             اي آن كه اجابت كننده‌اي براي هر كه تو را خواند؛ اي آن كه دوستي با كسي كه فرمانت برد؛ اي آن كه نزديكي به كسي كه تو را دوست دارد؛ اي آن كه نگهدار كسي هستي كه از تو نگهداري خواهد؛ اي آن كه بزرگواري براي كسي كه به تو اميد بندد؛ اي آن كه بردباري براي كسي كه نافرماني تو كند؛ اي آن كه در عين بزرگي مهرباني؛ اي آن كه در حكمت خود بزرگي؛ اي آن كه در احسان خود قديمي؛ اي آن كه به هر كه تو را خواهد دانايي.

(97)             خداوندا، همانا از تو درخواست مي‌كنم به حق نامت اي سبب ساز، اي ترغيب كننده، اي گرداننده، اي پي جوينده، اي ترتيب دهنده، اي بيم دهنده، اي هشدار دهنده، اي ياد آورنده، اي رام كننده، اي دگرگون سازنده.

(98)             اي آن كه دانشت، پيشين بر همه چيز است؛ اي آن كه وعده‌ات راست است؛ اي آن كه لطفت آشكار است؛ اي آن كه فرمانت چيره است؛ اي آن كه كتابت محكم است؛ اي آن كه حكمت حتمي است؛ اي آن كه قرآنت گرامي است؛ اي آن كه حكمرانيت قديم است؛ اي آن كه فضل و بخششت همگاني است؛ اي آن كه عرشت بزرگ است.

(99)             اي آن كه هيچ شنيدني تو را از شنيدن ديگر باز ندارد؛ اي آن كه هيچ كاري تو را از كار ديگر باز ندارد؛ اي آن كه هيچ گفتاري تو را از گفتار ديگر غافل نسازد؛ اي آن كه هيچ درخواستي تو را از درخواست ديگر به اشتباه نيفكند؛ اي آن كه چيزي تو را حجاب چيز ديگر نشود؛ اي آن كه اصرار اصرار كنندگان، تو را به ستوه نياورد؛ اي آن كه تويي نهايت خواسته مريدان؛ اي آن كه تويي منتهاي همت عارفان؛ اي آن كه تويي منتهاي خواست خواستاران؛ اي آن كه ذره‌اي در جهانيان از تو نهان نماند. (100) اي بردباري كه شتاب نكند؛ اي بخشنده‌اي كه بخل نورزد؛ اي راستگويي كه خلف وعده نكند؛ اي بسيار بخشنده‌اي كه خسته نشود؛ اي چيره‌اي كه مغلوب نگردد؛ اي بزرگي كه به وصف نايد؛ اي دادگري كه ستم نكند؛ اي توانگري كه تهيدست نشوي؛ اي بزرگي كه كوچك نشوي؛ اي نگهدارنده‌اي كه غفلت نكني؛ پاك و منزهي تو اي خدايي كه هيچ معبودي نيست جز تو؛ به فريادرس به فريادرس؛ ما را از آتش دوزخ برهان؛ اي پروردگارم.

بازگشت

Share