|
نگاهي به موضوع توكل در برخي از ديدگاه‌هاي ديگر
بسم ا... الرحمن الرحيم
بسم ا... الرحمن الرحيم
آثار و نتايجي از توكل در كتاب مقدس:
"مبارك باد كسی كه بر خداوند توكل دارد و خداوند اعتماد او باشد و او مثل درخت نشانده بركنار آب خواهد بود كه ريشه‌های خويش را به سوی نهر پهن می‌كند و چون گرما بيايد نخواهد ترسيد و برگش شاداب خواهد ماند و در خشك‌سالی انديشه نخواهد داشت و از آوردن ميوه باز نخواهد ماند."
ارميا 17:8
"خداوند نیکوست و در روز بلا و سختی پناهگاه می‌باشد. او از کسانی که به او توکل می‌نمایند مراقبت می‌کند". ناحوم 1:8
"تمامی كلمات خداوند مصفاست. او به جهت متوکّلان خود سپر است".
امثال 5 : 30
کسی که به ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد امّا درست‌کاران که به خدا تکیه می‌کنند مانند درخت سبز شکوفه خواهند
آورد."
امثال 28 : 11
"آنانی که کلام خدا را اطاعت کنند سعاتمند خواهند شد و کسانی که بر او توکل نمایند برکت خواهند یافت."
امثال 20 : 16
"حرص و آز باعث جدال و جنگ می‌شود امّا توکّل نمودن بر خداوند انسان را کامیاب می‌کند. هر که بر نقشه‌های خود تکیه کند احمق است ولی آنانی که از تعالیم خدا پیروی می‌نمایند در امان می‌باشند."
امثال 26و 28:25
"کسانی که از انسان می‌ترسند گرفتار می‌شوند اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان است و در امان می‌ماند."
امثال 25: 29
"... چه خوشبخت‌اند کسانی که به خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند." مزامیر 4 : 40
"از آنان که بر خداوند توکّل دارند م‍‍‍‍ؤاخذه نخواهد شد"
مزامیر 22 : 34
"غم و غصه‌ی اشخاص شرور پایان ندارد، امّا هر که به خدا توکل کند از رحمت او برخوردار خواهد شد."
مزامير 10: 32
"خدا نیز برای شما میراثی به‌دور از فساد و تباهی در آسمان نگاه داشته است یعنی زندگی جاودان را. از آن‌جا که به خداوند اعتماد و توکّل کرده‌اید، او نیز به قدرت عظیم خود شما را به سلامت به آسمان خواهد رسانید تا این ارث را دریافت کنید، بلی در روز قیامت شما وارث حیات جاودان خواهید شد"
اوّل پطرس 6 ـ 4 : 1
"ایشان دعا کرده از خداوند کمک خواستند و خدا هم به دادشان رسید زیرا که بر او توکل داشتند."
اوّل تواریخ 20 : 5
"امید ما به خداست، او مدد کار و مدافع ماست، او مایه‌ی شادی دل ما است، ما به نام مقدس او توکّل می‌کنیم".
مزامیر 21 20: 33
"... وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکّل دارم پس نخواهم ترسید انسان بر من چه می‌تواند بکند؟"
مزامیر 11 و 10 :56
"به‌راستی خداوند نجات دهنده‌ی من است؛ بر او توکّل خواهم کرد و نخواهم ترسید".
اشعیاء 2 :12
"با وجود این تو پاک و مقدس هستی، پدران ما تو را ستایش کرده‌اند و بر تو توکّل نموده‌اند و تو نیز ایشان را نجات دادی. نزد تو فریاد بر آورده‌اند و رهایی یافته‌اند ایشان بر تو توکّل کردند و نومید و سرافکنده نشدند".
مزامیر 6 ـ 3 :22
"هنگامی که بترسم، ای خداوند بر تو توکل خواهم کرد. وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم سپس نخواهم ترسید انسان فانی بر من چه می‌تواند بکند؟"
مزامیر 4 و 3 : 56
"جان مرا حفظ کن و مرا نجات ده زیرا که من بنده‌ی وفادار تو هستم و به تو توکّل دارم."
مزامیر 2 : 86
"خداوندا کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را رها نکرده‌ای."
مزامیر 9:10
"ای خداوند تو کسانی را که بر تو توکّل دارند و در عزم خود راسخ‌اند در آرامش کامل نگاه خواهی داشت."
اشعیاء 3: 26
"به پاس ایمان و اعتمادی که به من داری، جانت را حفظ می کنم و تو را در امان نگاه خواهم داشت."
ارمیا 18 : 39
"امّا بدانید کسانی که بر من توکّل دارند مالک زمین و وارث کوه مقدس من خواهند شد".
اشعیا 13: 57
توصيه به توكل بر خداوند در كتب مقدس:
"بر خداوند تا به ابد توكل نماييد، چون كه در ياه يهوه صخره‌ی جاودانی است."
اشعيا 26:4
"ای کسانی که ترس خداوند را در دل دارید و مطیع و خدمت‌گزار هستید به خداوند اعتماد کنید، هر چند راه شما تاریک باشد و هیچ نوری به آن نتابد. اما شما به خدای خود اطمینان داشته باشید. کسانی که به روشنایی خود اعتماد می‌کنند و خود را با آرامش خویش گرم می‌کنند، نه با آتش خداوند، زندگی را با غم و اندوه سپری خواهند کرد."
اشعیا 11 10 :50
"به هیچ‌کس اعتماد و توكل نکن نه به بهترین دوست و نه حتی به همسرت زیرا در این روزگار پسر به پدر اهانت می‌کند، دختر با مادرش مخالفت می‌ورزد ، عروس با مادر شوهرش دشمنی می‌کند ، آری اهل خانه دشمنان شخص می‌باشند. اما من منتظر یاری خداوند هستم صبر می‌کنم تا خداوند مرا نجات دهد او دعای مرا مستجاب خواهد فرمود."
میکاه 8ـ5 : 7
"بر خداوند توکّل کنید و قربانی‌های راستین را به او تقدیم نمائید."
مزامیر 5 : 4
"به خداوند توکّل نما و نیکویی کن. در زمين ساكن باش و از امانت پرورده شو. و در خداوند تمتع ببر، او آرزوی دلت را به تو خواهد داد. خودت را به خداوند بسپار و به او تکیه کن و او تو را یاری خواهد داد".
مزامیر 6 ـ3 :37
"ای مردم همه وقت بر او توکّل نمائید دل‌های خود را به حضور او بریزید زیرا خداوند پناهگاه ماست."
مزامیر 8 :62
"ای خداترسان به خداوند توکّل کنید زیرا او مددکار و محافظ شما است".
مزامیر 11: 115
"به رهبران انسانی توکّل نکنید، آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند، وقتی آنها می‌میرند و به خاک باز می‌گردند تمام نقشه‌های‌شان نقش بر آب می‌شود."
مزامیر 4 و 3 : 146
"با تمام دل خود بر خداوند اعتماد کن و بر عقل خود تکیه منما در هر کاری که انجام می‌دهی خدا را در نظر داشته باش‌و
او در تمام کارهایت تو را موفق خواهد ساخت. به حکمت خود تکیه مکن. بلکه از خداوند اطاعت نما، از بدی دوری کن و این مرهمی برای زخم‌هایت بوده و به تو سلامتی خواهد بخشید".
امثال 9 ـ 3:5
"به تمامی دل خود بر خدا توکّل نما."
امثال 5 : 3
"ای قوم اسرائیل بر خداوند تکیه کنید زیرا او مدد کار و محافظ شما است. ای کاهنان خداوند، بر او توکل کنید زیرا او مددکار و محافظ شماست."
مزامیر 9 : 115
"آری به خدا پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران."
مزامیر 9 : 118
"خداوند می‌فرماید : من از کودکان یتیم نگهداری خواهم کرد و بیوه‌زنان بر من توكل نمايند."
ارمیا 11 : 49
"... در تمام اعمالت فقط به من توکّل کن و همواره تحت حفاظت من کار کن. این خدمت عابدانه را در آگاهی کامل به شخص من انجام بده."
بهاگواد گيتا، گفتار 18 آیهً 57
"... ای آرجونا با تسلیم تمام اعمالت به من و با آگاهی کامل نسبت به من و بدون خواسته و آرزو برای منفعت عاری از هر گونه احساس مالکیت و آزاد از سستی و ضعف بجنگ." در این آیه نشان داده می‌شود كه وظایف باید با اتکاء به خداوند انجام گیرد، زیرا توکل به کریشنا و رابطه با خداوند، موفقیت فطری موجود زنده است. موجود زنده نمی‌تواند مستقیمأ و بدون رابطه و همکاری با خداوند متعال خوشحال و خوشبخت باشد زیرا ارضای فطری و ابدی موجود زنده تحقق خواسته‌های خداوند است."
بهاگواد گيتا، گفتار 3 آیهً 30
ای مزدا !
"بدان هنگامی‌که دردوند آزردن مرا کمر می‌بندد، جز آفرومنش نیک تو که اشه از کردارشان کار آمد می‌شود چه کسی مرا پناه خواهد بخشید؟"
اوستا، یسنه هات 46 : 7
ای اهورا مزدا !
هنگامی که به راستی تو را به یاری می‌خوانم، جز اشه و منش نیک چه کسی روان مرا یاری خواهد کرد ؟ کیست که پناه بخش و نگاه‌دار من و یاران و پیروان من خواهد بود؟"
اوستا، یسنه هات 50 : 1
مروری بر مواردي از توکّل در زندگی پیامبران در عهد عتیق:
توكل داود (ع)
"خداوند قوّت و سپر من است. دلم بر او توكل داشت و مدد يافته‌ام از این رو دائم شادم و با سرود از او تشکّر می‌نمایم."
مزامیر 7 : 28
"ای خداوند به داد من برس! زیرا در کمال صداقت رفتار می کنم و توکّل به تو دارم پس نخواهم لغزيد."
مزامیر 1 : 26
"از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند متنفرم، من بر تو ای خداوند توکّل کرده‌ام."
مزامیر 6 : 31
"اما من مانند درخت زیتونی هستم که در خانه‌ی خدا سبز می‌شود من تا ابد به رحمت خداوند توکل کرده‌ام". مزامیر 8 : 52
"وقتی خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید او این سرود را برای خداوند سرائید: خداوند قلعه‌ی من است. او صخره‌ی من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخره‌ی محکمی است که به او پناه می‌برم او همچون سپر از من محافظت می‌کند و به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجات‌دهنده‌ی من مرا از ظلم می‌رهاند او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهً پرستش هستی".
دوّم ساموئل 4 ـ 1 :22
توكل دانيال نبی (ع)
در زمان دانیال نبی، پادشاه دانیال را در قفس شیران انداخت ولی او به خداوند توکل کرده بود و آسیبی ندید. آن‌گاه صدای دانیال به گوش پادشاه رسید: پادشاه تا ابد زنده بماند! آری خدای من فرشته‌ی خود را فرستاد و دهان شیران را بست تا به من آسیبی نرسانند. چون من در حضور خدا بی‌تقصیرم و نسبت به تو نیز خطایی نکرده‌ام پادشاه بی‌نهایت شاد شد و دستور داد دانیال را از چاه بیرون آوردند. وقتی دانیال را از چاه بیرون آوردند ، دیدند که هیچ آسیبی ندیده است زیرا به خداوند خود توکّل کرده بود.
دانیال، باب 6
"توکل" در آثار بزرگان و صاحب‌نظران:
"در بهاگاواد گیتا آمده: اگر انسان تنها و تنها به خداوند پناه ببرد او خود، انسان را از گناه و مشکلات نجات خواهد داد. تسلیم شدن به خداوند به طور حقیقی به این معناست که منیت خود را کنار بگذاریم و بدانیم که انجام دهنده‌ی اصلی هر عمل تنها خداوند است و بس."
تراش‌های الماس خداوند، ساتيا سای بابا
"بدون اعتماد کامل به خداوند انسان آرامش نخواهد داشت. بدون تسلیم رهایی نمی‌تواند باشد."
ساتيا سای بابا
"ایمان تنها دارائی فرد است. ایمان به خدا و توکّل بر او بهترین گارانتی آرامش است."
ساتيا سای بابا
"خداوند خود هر آنچه را که احتیاج دارید و لایق داشتن آن هستید به شما اعطا می‌کند حتی هیچ نیازی به درخواست کردن و پافشاری در خواسته‌ها و آرزوها وجود ندارد. همیشه راضی و خشنود باشید و بدانید که هرگز اتفاقی برخلاف خواست و اراده‌ی الهی پیش نمی‌آید."
تراش‌های الماس خداوند، ساتيا سای بابا
"به خدا متکی باشید و قرعه‌ی فال شما هر چه هست قبول کنید همیشه به خاطر داشته باشید در قلب و روح‌تان باور داشته باشید. آن‌وقت بیشترین سود عاید‌تان می‌شود."
ساتیا سای بابا
"ایمان کامل به خداوند و فیض او را داشته باش، صرف صحبت از ایمان و محبت و فیض فایده‌ای ندارد. ایمان و توکل و سرسپردگی باید واقعأ در روزبه‌روز زندگی‌ات جلوه کند."
ساتیاسای بابا
"دستت را فقط به طرف خدا دراز کن برای فیض خدا. فیض بطلب زیرا حق توست آن‌چنان سئوال کن که فرزند از پدرش."
ساتیاسای بابا
"تنها به خداوند وابسته باشید به او توکل کنید و همه جا حضور او را احساس کنید با اعمال و گفتاری که مورد تاًئید خدا نیست موجبات ناراحتی دیگران را فراهم نکنید."
ساتیاسای بابا
"قطعه‌ای زیبا در کتاب بهاگاوادگیتا هست که در آن خداوند قولی بزرگ می‌دهد. او در مورد توکل چنین می‌فرماید:اگر کسی تنها به من بیاندیشد و همیشه و همه جا مرا ستایش کند هرآن‌چه را ندارد به او خواهم بخشید و از آنچه دارد مراقبت خواهم کرد.
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"نیروی حقیقی به کسی تعلق می‌گیرد که اتکاء به خداوند را آموخته است. چنین کسی تصویر دقیق آرامش می‌شود و به دنیایی که در هیاهو، نفاق و نفرت تقلا و سرگردانی است آرامش می‌تاباند. از چنین فردی امواج شفابخش آرامش همچون رودخانه‌ای آرام در بیابان زندگی جاری می‌شود. او همه‌ی کسانی که نزدیکش می‌آیند تقديس می‌کند و خود نیز تقدیس می‌شود. چنین فردی در خداوند ساکن است و خداوند نیز در او مسکن دارد و آنها در مکانی پنهانی که تنها خود آن را می‌شناسند با یکدیگر به‌سر می‌برند. آن مکان پنهانی خانه‌ی حقیقی دل ماست و آن شخص در تمام فراز و نشیب‌های زندگی آن را دوباره و دوباره مرمت می‌کند و همیشه از امنیت و اطمینان برخوردار است. بیرون از خانه طوفان‌ها بیداد می‌کند، تندر می‌غرد و آذرخش می‌درخشد اما وی هراسی ندارد. هیچ کس اندوهگین‌اش نمی‌سازد، او تمام وحشت‌های دنیا را به راحتی فرو می‌نشاند همیشه آرام و مطمئن و آسوده خاطر است. اما تنبل و بیکار نیست. او مرد عمل است عملی خلاق و اهداء شده به خداوند؛ کار می‌کند و تمام اعمال خود را به خداوند تقدیم می‌دارد، به‌عنوان
وسیله‌‌ی اراده و خواست الهی کار می‌کند، کار او در واقع ستایش است و به مرحله‌ی بی‌عملی در عمل می‌رسد. در زندگی او سکوت با کار آمیخته است."
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"نبرد از آن خداست. هیچ مشکلی نیست که راه حلی برای آن وجود نداشته باشد، پاسخ مشکلات خداوند است. مشکل را فراموش کنید: توجه خود را به خداوند معطوف سازید و به او توکل کنید مشکلات شما ناپدید خواهند شد. نترسید و از وقایع وحشت‌زده نشوید، هرگز فراموش نکنید نبرد از آن شما نیست بلکه به خداوند تعلق دارد".
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"آیا حقیقتأ می‌توان مستقل بود؟ بله برای آن لازم است به خداوند وابسته بود".
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"آیا از محیط خود نا‌خرسند هستید؟ به یاد داشته باشید که شخص درستی هستید که در جایی دُرست و درسی دُرست را در زمانی دُرست می‌آموزید. وقتی که این درس را دُرست بیاموزید از اعماق زندگی ندا بر خواهد خواست: به جلو حرکت کن و آن‌گاه همه چیز در اطراف شما تغییر خواهد کرد و خود را در محیطی جدید خواهید یافت فقط اعتماد و توکِّل داشته باشید".
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"ما نیز توکّل کردن را آموخته‌ایم امّا آن را در جای اشتباهی قرار داده‌ایم ما به چیزهایی تکیه می‌کنیم که خود نمی‌توانند به خویشتن تکیه کنند. بانک‌هایی که ورشکسته شده‌اند، ضمانت‌هایی که ارزش آنها متزلزل است، فرزندان و دوستانی که از اعتماد ما سوء‌استفاده می‌کنند. ما اعتماد خود را در نیرو و قلمروی زمینی و ثروت‌های دنیوی قرار می‌دهیم که ناپایدارند و از بین می‌روند. ما این کار را برای تأمین امنیت نامطمئن زندگی در آینده‌ای نامطمئن انجام می‌دهیم. ما امنیت زندگی کنونی را در زمان حال قربانی می‌کنیم، زندگی و حیاتی که اگر فقط به خداوند تکیه کنیم می‌تواند از آن ما باشد. ما ایمان خود را به چیزی خارج از خداوند متمرکز می‌کنیم و خود را به گونه‌ای به زندگی آلوده به ستیز بی‌پایان می‌بندیم. ستیز یعنی عدم اطمینان، یعنی نگرانی و اضطراب. همچون قایقی دستخوش امواج متلاطم به این سو و آن سو کشیده می‌شویم، بیشتر وقت ما صرف آمادگی برای حوادثی می‌شوند که ممکن است اصلأ روی ندهد. وقت ما برای تأمین تسهیلاتی برای زندگی صرف می‌شود که شاید هیچ‌گاه بدانها نیاز نداشته باشیم، زندگی ما تهی از شور زندگی است.
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"دائماً با خود بگوئید: خداوند پناه من است، خداوند پناه من است. دعای خدای زنده جستجوی پناهگاه، اعتماد کردن و توکّل کردن به خداوند است. اعتماد کامل و تمام، یعنی دانستن اینکه خداوند یگانه نوری است که همیشه می‌تابد. اگر طوفان‌ها بوزد و تاریکی عمیق‌تر شود، روشنایی او تابان است او خالق و روزی دهنده‌ی تمام موجودات است. او رهایی‌بخش است که همه‌ی اهریمنان از او می‌گریزند. او از ضربان قلب‌مان به ما نزدیک‌تر است. او قادر متعالی است که در همه جا حضور دارد او دوست و یاری‌رسانی کارگردان است. هیچ مکانی برای کمک‌رسانی به "او" دور نیست، او به همه عشق می‌ورزد و مشتاق شنیدن دعاهای فرزندان سرگردانش است. او عالم کل است و آنچه به سود ماست انجام می‌دهد، با او همه چیز ممکن می‌شود اگر خواست او بر آن است که برخی از تقاضاهای ما را اجابت نکند، به این دلیل نیست که از عهده‌ی آن بر نمی‌آید بلکه این برای نفع و خوبی ماست. بدین ترتیب آن کس که در پناه خداوند قرار گرفته است همیشه آماده و مشتاق انجام دادن خواست خدا است. "خداوندا! نه خواست من که اراده‌ی تو انجام پذیرد."
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"بالاتر و با ارزش‌تر از همه‌ی ثروت‌های دنیا ایمان و توکّل به اوست، که بسیار مهربا‌ن‌تر از آن است که کسی را مجازات کند و بسیار خردمندتر از آن است که دُچار اشتباه شود".
برای آن به سوی تو می‌آیم، جی پی وسوانی
"توکّل یعنی تفویض اراده و کار خویش به خداوند که آن نعمت بزرگی به همراه می‌آورد. فقط از این طریق است که به حضور دائمی او در کنار خود پی خواهید بُرد. خدا را به همان طریقی که نفس و ضربان قلب خود را احساس می‌کنید احساس خواهید کرد. البته به شرط آن‌‌که حضور ذهن خود را از دست ندهید و واقعاً در واگذاری همه‌ی امور خویش به خداوند صادق و پایدار باشید".
اين لحظه‌ي طلایی تعالیم معنوی جلد 1، سات چيت آناندا
"اگر به کمک خداوند احتیاج دارید، فی‌البداهه و خود‌انگیخته عمل کنید. اگر می‌خواهید در برابر او گریه کنید از این امر خود داری نکنید. همه‌ی آدم‌های مقدس با التماس و دعاهای خود برای کمک از جانب خداوند فریاد می‌کشند: "خدایا! به من رحم کن" اگر حتی یک بار از صمیم قلب این عبارت را بگوئید از کمک او مستفیض خواهید شد مادامی که يك مقدار به نفس خود متکّی هستید و به توکّل کامل نرسیده‌اید، استجابت دعاهایتان با تأخیر مواجه خواهد شد".
اين لحظه‌ي طلایی تعالیم معنوی جلد 1، سات چيت آناندا
"خداوند به ما اختیار عمل داده است، امّا اگر از حد خود خارج شویم خواست او وارد عمل می‌شود و ما را از انجام آن کار باز خواهد داشت. پس بهتر است که از اختیار خود استفاده نکنیم زیرا اختیار نهایی با اوست، بنابراین می‌گویم: خدایا! اختیارم را به تو می‌سپارم تا هر طور صلاح می‌دانی عمل نمایی. اگر خود را کاملأ به خدا واگذار نمائید و به او توکل کنید خداوند را کاملأ به‌دست خواهید آورد".
اين لحظه‌ي طلایی - تعالیم معنوی - جلد 1، سات چيت آناندا
"در وسط برف و سرما و یا سخت ترین بدبختی و فاجعه خداوند همیشه حّی و حاضر است. نه طوفان و نه باد و نه جزر و مد و نه کولاک قادر نیست سرای کسانی را که در سرای الهی سکنی گزیده‌اند خرابه و ویران کند. انسان هنگامی در برابر بادهای مخوف و سیل‌های خروشان سر تعظیم فرود می‌آورد و یا شکست می‌خورد که با خدا رابطه‌اش را قطع کرده باشد. زمانی که انسان نگاهش را با اطمینان و توکل بر او دوخته باشد و ایمان دائم و تزلزل‌ناپذیر داشته باشد قادر است تمامی کارهایی که عیسی انجام می‌داد انجام دهد. لازم است که انسان فقط خدا را ببیند و ندای او را گوش دهد"
معبد سکوت، برد تی اسپالدينگ
"عیسی به آن درجه از آگاهی رسیده بود که خود را کاملاً و تماماً به شناختی که از خداوند عالم داشت تسلیم کرده و به این آگاهی توکّل داشت. به این ترتیب او موفق به انجام دادن کارهای قدرتمند و معجزات عظیمش شد. او نه به قدرت و عزم و اراده‌اش، نه به تمرکز شدید افکار و اندیشه‌هایش تکیه می‌کرد، بلکه فقط و فقط به خواست الهی توکل داشت و بس. او می‌گفت: "خداوندا اراده‌ات مقدّر باشد، خداوندا! اراده‌ی من اراده‌ی توست، عیسی همیشه مایل بود بر طبق اراده‌ی الهی عمل کند و همان کاری را بکند که خداوند دوست داشت وی انجام دهد".
معبد سکوت، برد تی اسپالدينگ
"توکّل سخت‌ترین منازل عوام است زیرا که آنها محجوب هستند به واسطه‌ی محبت به نفوس و اموال و وسایل، پس بستگی دارند به آنچه حاصل می‌شود به وسیله‌ي اسباب و اموال و غیر آنها، و ترسان هستند از اینکه هر گاه چشم از اسباب بپوشند در خسارت و هلاکت واقع گردند. از آن جهت اعتماد و اتکایی به خداوند ندارند و نمی‌دانند که تمام امور در قبضه‌ی قدرت حضرت احدیت و از دست دیگران بیرون است اما توکل برای خواص و اهل معرفت و سکوت سهل‌ترین مراحل است زیرا که حق تعالی زمام تمام امور را قبضه‌ی قدرت خود قرار داده است آن‌جا که فرموده‌اند "ان الامر کله لله" و به این آیه‌ی مبارک همه‌ی اهل عالم را ناامید و مأیوس فرموده از سلطنت و اختیار داشتن بر امری از امور".
راه اطاعت و بندگی، محمّد رضا كلباسی اشتری
كاوشگران نور
بازگشت
Share
|
